| -Αναρωτιόμαστε τι ψηφίζουν οι πολίτες στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές. Για παράδειγμα, ο (ανεξάρτητος) δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Καβάλας, Κώστας Κουνάκος, έκανε το εξής σχόλιο για τις περασμένες εκλογές: «Ο δήμαρχος που έχει πάρει το εξήντα δύο τοις εκατό στον δεύτερο γύρο, δεν εξέλεξε την δημοτική του ομάδα από τον δεύτερο γύρο, αλλά την εξέλεξε με το ποσοστό που πήρε στον πρώτο γύρο. Κι έτσι, παρουσιάζεται το φαινόμενο, να έχει τους εννέα από τους σαράντα ένα δημοτικούς συμβούλους. Αυτό το σύστημα της απλής αναλογικής, που έφερε μη κυβερνησιμότητα στους Δήμους, απέδειξε ότι και οι δημοτικές ομάδες, δεν ήταν έτοιμες να δεχτούν αυτή την τρομερή αλλαγή που έγινε στην τοπική αυτοδιοίκηση». -Ακόμα και με το σύστημα της απλής αναλογικής, η διαδικασία στις εκλογές της περιφερειακής και τοπικής αυτοδιοίκησης παρέμενε ίδια. Οι εκλογές διεξάγονται σε δύο γύρους στις Περιφέρειες και στους Δήμους που συμμετέχουν περισσότεροι από δύο συνδυασμοί. Στον πρώτο γύρο, οι πολίτες επιλέγουν τον συνδυασμό που επιθυμούν. Με γνώμονα το ποσοστό κάθε συνδυασμού γίνεται η κατανομή των εδρών στο περιφερειακό, ή το δημοτικό, συμβούλιο, δηλαδή εκλέγονται οι περιφερειακοί και οι δημοτικοί σύμβουλοι. Στον δεύτερο γύρο, οι πολίτες καλούνται να επιλέξουν τον περιφερειάρχη, ή τον δήμαρχο, μεταξύ των επικεφαλής των δύο συνδυασμών που κατέλαβαν την 1η και τη 2η θέση στον πρώτο γύρο. -Θα ρωτήσουμε τον «ειδήμονα» στα εκλογικά πράγματα, Κ. Κουνάκο, είναι λογικό (και δημοκρατικό) ο επικεφαλής του δεύτερου συνδυασμού, βάσει του αποτελέσματος του πρώτου γύρου, να κατέχει την πλειοψηφία των εδρών στο δημοτικό συμβούλιο, επειδή στον δεύτερο γύρο υπερίσχυσε του αντιπάλου του, που είναι ο επικεφαλής στον συνδυασμό που συγκέντρωσε το υψηλότερο ποσοστό των ψήφων, μεταξύ όλων των συνδυασμών, στον πρώτο γύρο; Γιατί να μην είναι λογικό, ο επικεφαλής του συνδυασμού που πρώτευσε στον α΄ γύρο να αναδειχτεί περιφερειάρχης, ή δήμαρχος; -Με το σύστημα της απλής αναλογικής, λένε, εκφράζεται η πραγματική βούληση του εκλογικού σώματος. Στον δεύτερο γύρο, ωστόσο, καταργείται η απλή αναλογική και η έκφραση της λαϊκής βούλησης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Δήμος Καβάλας. Στον πρώτο γύρο των εκλογών του 2019, με εννέα συνδυασμούς και ισάριθμους υποψήφιους δημάρχους, το ποσοστό συμμετοχής των πολιτών ήταν 54%. Στον δεύτερο γύρο, με δύο από τους υποψήφιους δημάρχους, το ποσοστό συμμετοχής ήταν 41%. Δηλαδή, από τους 68.120 εγγεγραμμένους προσήλθαν να ψηφίσουν οι 27.801. Και ο νέος δήμαρχος έλαβε το 62% των έγκυρων ψηφοδελτίων. -Δηλαδή, τον Θόδωρο Μουριάδη επέλεξαν για δήμαρχο Καβάλας, την περίοδο 2019-2023, οι 16.560 από τους 26.786 ψηφοφόρους με έγκυρη ψήφο. Σήμερα, επομένως, ο Δήμος Καβάλας διοικείται από έναν δήμαρχο που επέλεξε το 24,3% των δημοτών με δικαίωμα ψήφου στον δεύτερο γύρο των εκλογών! Και ακόμα χειρότερα, διοικείται από έναν δήμαρχο, που προτιμήθηκε από το 11,06% των πολιτών με δικαίωμα ψήφου στον πρώτο γύρο των εκλογών (7.539 από τους 68.120) και πήρε εννέα έδρες στο δημοτικό συμβούλιο (ποσοστό 21,95%)! Αυτό, φίλτατε Κ. Κουνάκο, δεν λέγεται γνήσια αντιπροσωπευτικότητα, ούτε καν δημοκρατία της πλειοψηφίας. |
