Με αφορμή την υποχρέωση των ιδιοκτητών δομών εκπαίδευσης (Φροντιστήρια, Κέντρα Ξένων Γλωσσών, Κε.Δι.Βι.Μ.) να υποβάλλουν «Οικοδομική άδεια που έχει θεωρηθεί για σύνδεση με τα δίκτυα κοινής ωφέλειας», ο Σύνδεσμος Εκπαιδευτικών Φροντιστών Νομού Καβάλας εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση: «Με λύπη διαπιστώνουμε πως, για μία ακόμα φορά, καλούμαστε να αποδείξουμε ότι «δεν είμαστε ελέφαντες», μέσα από ένα κυκεώνα ανούσιας και εκδικητικής γραφειοκρατίας. Κληθήκαμε στις 4/10/2018, με ηλεκτρονικό μήνυμα από τον ΕΟΠΠΕΠ, να υποβάλλουμε έως τις 31/10/2018 «οικοδομική άδεια, που έχει θεωρηθεί για σύνδεση με τα δίκτυα κοινής ωφέλειας», βάσει του άρθρου 88 του ν.4547/2018 και σύντομα διαπιστώσαμε, ότι για οικοδομικές άδειες που έχουν εκδοθεί πριν το 1985, η σήμανση δεν βρίσκεται πάνω στο έγγραφο των αδειών, αλλά απαιτείται βεβαίωση από τον ΔΕΔΔΗΕ και τη ΔΕΥΑΚ.
Την αίτηση για τη βεβαίωση πρέπει να υποβάλλει ο ιδιοκτήτης του ακινήτου (ο ΔΕΔΔΗΕ ζητά και το Ε9 του ιδιοκτήτη!), ή να εξουσιοδοτήσει τον ενοικιαστή με θεώρηση του γνήσιου της υπογραφής. Εδώ αρχίζει μία νέα περιπέτεια, αφού κάποιοι ιδιοκτήτες λείπουν στο εξωτερικό, κάποιοι δεν μπορούν να μετακινηθούν, αλλά αρνούνται να παραδώσουν το Ε9 στον ενοικιαστή τους κ.α. Τίθεται, συνεπώς, το ερώτημα: «Οι επιχειρήσεις μας, που ανά διετία ανανεώνουν την άδεια λειτουργίας τους (υποβάλλοντας φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα, πιστοποιητικό πυρασφάλειας, βεβαιώσεις περί μη πτώχευσης του πρωτοδικείου, βεβαιώσεις μηχανικών και πλήθος υπεύθυνων δηλώσεων), έχει κανένα νόημα να αποδείξουν ότι ρευματοδοτούνται και έχουν ύδρευση και αποχέτευση;».
Διαπιστώνουμε ότι, παρά τις συνεχείς εκκλήσεις όλων των επαγγελματικών φορέων προς την πολιτεία και τις αρμόδιες εποπτικές αρχές, δεν υπάρχει καμία πρόοδος προς την κατεύθυνση της απλοποίησης του πλαισίου λειτουργίας των επιχειρήσεων και της διευκόλυνσης της επιχειρηματικής τους δράσης, απεναντίας συναντούν συνεχώς μπροστά τους τον «γραφειοκρατικό εκδικητή». Είναι άμεση ανάγκη να γίνει κατανοητό, ότι σε κανένα ελεύθερο επαγγελματία δεν περισσεύει ούτε χρόνος, ούτε και χρήμα, για να ασχοληθεί με την ικανοποίηση των γραφειοκρατικών καπρίτσιων του εκάστοτε αρμοδίου, διότι πολύ σύντομα κανένας εποπτικός μηχανισμός και καμία πολιτεία, δεν θα βρίσκει ενώπιων της ζωντανή επιχείρηση. Σε επιχειρήσεις που έδωσαν με όρους αξιοπρέπειας ένα άνισο αγώνα επιβίωσης στον καιρό των μνημονίων, δεν αξίζει σε καμία περίπτωση αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης. Καλούμε την πολιτεία και τους αρμόδιους φορείς, να επιδείξουν αντίστοιχη σπουδή και πάθος προς την κατεύθυνση της καταπολέμηση της παραοικονομίας, που καλπάζει κατατρώγοντας τα σωθικά της νόμιμης επιχειρηματικότητας».
