-Είναι θετικό ότι, ο νέος πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του ΚΤΕΛ Αστικών Γραμμών Καβάλας, Στράτος Μακρογιαννίδης, επιθυμεί την αύξηση του αριθμού των δρομολογίων και την επέκταση της γραμμής προς την Καλαμίτσα και τον Μπάτη και προς ανατολάς στο Περιγιάλι. Οι λόγοι που μειώθηκαν τα δρομολόγια, είναι η αύξηση της τιμής πώλησης των υγρών καυσίμων και, κυρίως, η περιορισμένη επιβατική κίνηση, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού covid-19.
-Θεωρούμε πως πρέπει να γίνει μία ευρεία συζήτηση, μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων, για την «αναδιάταξη» των γραμμών αστικής συγκοινωνίας στην πόλη της Καβάλας. Επίσης, πιστεύουμε ότι το ΚΤΕΛ Αστικών Γραμμών πρέπει να αποκτήσει περισσότερα λεωφορεία, τα οποία θα «ταιριάζουν» στο ανάγλυφο και στις κυκλοφοριακές συνθήκες της πόλης. Κι συνδυαστούν τα παραπάνω με μία ελκυστική τιμολογιακή πολιτική, η αστική συγκοινωνία θα κερδίσει περισσότερους επιβάτες. Το «κλειδί» είναι, να υπάρχει η διάθεση. Δεν δεχόμαστε ως επιχείρημα για την μείωση του αριθμού των δρομολογίων την χαμηλή επιβατική κίνηση. Ο κόσμος θα «αγκαλιάσει» την αστική συγκοινωνία, αν τα μέσα μαζικής μεταφοράς τον εξυπηρετούν και η μετακίνηση μ’ αυτά είναι φθηνή. Φθηνότερη από την χρήση του Ι.Χ. αυτοκινήτου. Το χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το μετρό στην Αθήνα, το οποίο χρησιμοποιούν καθημερινά χιλιάδες πολίτες, για να μετακινούνται γρήγορα και οικονομικά. Σαφώς, ο πολίτης δεν θα προτιμήσει την αστική συγκοινωνία, αν δεν τον βολεύουν τα δρομολόγια, αν καταναλώνει πολύ χρόνο στις μετακινήσεις κι αν η τιμή του εισιτηρίου είναι υψηλή.
-Στην Καβάλα, επομένως, πρέπει να γίνει ένας επανασχεδιασμός της αστικής συγκοινωνίας, γιατί με τα λόγια και τα ευχολόγια, δεν θα επιτευχθεί ο στόχος, δηλαδή να αυξηθεί η επιβατική κίνηση. Μία πρόταση είναι, να δημιουργηθούν ορισμένες «κεντρικές γραμμές», οι οποίες θα εξυπηρετούν τον κύριο όγκο των επιβατών και μερικές «δευτερεύουσες», που θα έχουν τοπικό χαρακτήρα, για την εξυπηρέτηση των συνοικιών. Τα «παρακλάδια» αυτά, θα συνδέονται με τους κεντρικούς άξονες με τακτικά δρομολόγια, ώστε να μειωθεί η κατανάλωση καυσίμου των μεγαλύτερων διαδρομών. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να γίνει μία γραμμή «τοπικού χαρακτήρα», για να εξυπηρετούνται οι κάτοικοι των δυτικών συνοικιών (άγιος Λουκά, Κηπούπολη, Νεάπολη). Στην γραμμή αυτή, θα κινούνται δύο-τρία λεωφορεία μικρότερου μήκους, minibuses, τα οποία θα έχουν αφετηρία και τερματισμό τον χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων στο δημοτικό αθλητικό κέντρο «Αλεξάνδρα Δήμογλου». Έτσι, ο επιβάτης από τον άγιο Λουκά και την Νεάπολη, θα «κατεβαίνει» στον χώρο στάθμευσης και από εκεί, με το ίδιο εισιτήριο, θα χρησιμοποιεί το διερχόμενο λεωφορείο της κεντρικής αστικής γραμμής, είτε για να κατευθυνθεί προς το κέντρο της πόλης, είτε προς το Παληό (Τσιφλίκι).
-Είναι κάτι παρόμοιο, με το μέτρο της δωρεάν μεταφοράς που εφαρμόστηκε, ανεπιτυχώς, επί δημαρχίας Στάθη Εριφυλλίδη, όταν ζητούσαν από τους πολίτες, να σταθμεύουν τα αυτοκίνητά τους στο αθλητικό κέντρο της Καλαμίτσας και να χρησιμοποιούν το αστικό λεωφορείο για την μετακίνηση προς το κέντρο της πόλης (και αντιστρόφως). Αντί για το Ι.Χ. αυτοκίνητο, δηλαδή, ο πολίτης θα χρησιμοποιεί το minibus και χωρίς οικονομική επιβάρυνση, θα επιβιβάζεται στα μεγαλύτερα λεωφορεία της κεντρικής αστικής γραμμής, που θα διασχίζει «εγκαρσίως» την πόλη. Καταθέτουμε μία ιδέα, για την συζήτηση που πρέπει να γίνει άμεσα.
