-Δεν θεωρούμε την γνωμοδότηση, γιατί περί γνωμοδότησης πρόκειται, της αρμόδιας Υπηρεσίας του Υπουργείου Οικονομίας, της Γενικής Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας και Κοινωφελών Περιουσιών, ότι είναι «ιστορική απόφαση» για το παλιό νοσοκομείο Καβάλας. Η ίδια Υπηρεσία, πριν μερικά έτη, όχι μόνο δεν είχε αξιώσεις επί του ακινήτου με συγκύριο τον Δήμο Καβάλας, αλλά θεωρούσε πως το ελληνικό δημόσιο είχε την πλήρη κυριότητα (100%). Έτσι, η τότε κυβέρνηση (ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝ.ΕΛ.), υιοθετώντας την εισήγηση της Υπηρεσίας αυτής, αρνούνταν να υπογράψει την προγραμματική σύμβαση που κατέθεσε ο Δήμος Καβάλας, για την συνεκμετάλλευση του ακινήτου.
-Πριν μερικές ημέρες, η Υπηρεσία που θεωρούσε ότι το παλιό νοσοκομείο Καβάλας ανήκει 100% στο ελληνικό δημόσιο «πείστηκε» ότι ο Δήμος Καβάλας είναι συγκύριος! Αυτό, πράγματι, αποτελεί επιτυχία! Αντιλαμβάνεστε, ωστόσο, ότι δεν είναι σοβαρή στάση του ελληνικού δημοσίου, να μεταβάλλεται η θέση του κάθε φορά που αλλάζει η κυβέρνηση, ή ο υπουργός κι επειδή υπάρχουν καλές, ή κακές, πολιτικές σχέσεις, να εξαρτάται από αυτές η τύχη του εγκαταλελειμμένου ακινήτου. Ποιος εγγυάται ότι αν γίνει ανασχηματισμός στην κυβέρνηση, ή αλλάξει η κυβέρνηση το 2023, η αρμόδια Υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομίας, θα συνεχίσει να μην έχει αξιώσεις στο ακίνητο;
-Η μόνη λύση, κατά την άποψη μας, είναι να ξεκαθαρίσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Δηλαδή, να παραδεχτεί το ελληνικό δημόσιο, ότι πρόκειται για καθαρά δημοτική περιουσία. Με επίσημο τρόπο και όχι με γνωμοδότηση μιας δημόσιας Υπηρεσίας.
-Ειπώθηκε από τον δήμαρχο Καβάλας, Θόδωρο Μουριάδη, ότι το καθεστώς 80% (για τον Δήμο) και 20% (για το ελληνικό δημόσιο) δεν αμφισβητείται, επειδή «κατοχυρώθηκε» από τις απαλλοτριώσεις που έγιναν, για την ανέγερση του νοσοκομείου Καβάλας. Αναρωτιόμαστε ποια απαλλοτρίωση έγινε και πότε; Απ’ όσο γνωρίζουμε, το πρώτο δημοτικό νοσοκομείο στην Καβάλα, με την ονομασία «Ευαγγελισμός», λειτούργησε το έτος 1900 στο κτίριο του σημερινού πολιτιστικού κέντρου «Πυθαγόρας». Το έτος 1915 μεταφέρθηκε στο κτίριο που λειτουργούσε το νοσοκομείο της οθωμανικής κοινότητας Καβάλας, το οποίο ανακατασκευάστηκε το έτος 1919 από τον Αμερικανικό Ερυθρό Σταυρό, γι’ αυτό και δόθηκε το όνομα στην οδό που περνούσε μπροστά από το νοσοκομείο.
-Το 1953, με νόμο (Φ.Ε.Κ. 254/18-9-1953) που προβλέπει την κρατικοποίηση των νοσηλευτικών ιδρυμάτων, το δημοτικό νοσοκομείο Καβάλας υπήχθη στο νόμο αυτό (2592). Και με το Φ.Ε.Κ. 40/1-2-1956 «περί αναμορφώσεως του Οργανισμού του δημοτικού νοσοκομείου Καβάλας», το δημοτικό νοσοκομείο έγινε Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου και ονομάστηκε «Γενικό Νοσοκομείο Καβάλας». Το έτος 1960 έγινε η θεμελίωση του επίμαχου κτιρίου στην οδό Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού, στη θέση του παλιού δημοτικού νοσοκομείου. Το καινούργιο «Γενικό Νοσοκομείο Καβάλας» είχε δυναμικότητα 200 κλίνες και εγκαινιάστηκε τον Οκτώβριο του 1963. Εκτός από τη δαπάνη του έργου, το ελληνικό δημόσιο πλήρωσε στον Δήμο Καβάλας χρήματα για την απαλλοτρίωση του δημοτικού οικοπέδου στο οποίο λειτουργούσε το δημοτικό νοσοκομείο; Πως απέκτησε μερίδιο στην ιδιοκτησία του ακινήτου;
-Υπάρχει απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, με την οποία ο Δήμος Καβάλας αποδέχτηκε την παραχώρηση του οικοπέδου κατά κυριότητα στο ελληνικό δημόσιο, προκειμένου να ανεγερθεί το «Γενικό Νοσοκομείο Καβάλας» (Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου); Υπάρχει απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, επίσης, για την αποδοχή των χρημάτων της (αναγκαστικής) απαλλοτρίωσης του δημοτικού οικοπέδου; Υπάρχει απόφαση, με την οποία καθορίστηκαν τα ποσοστά της «συνιδιοκτησίας» στο ακίνητο; Το βέβαιο είναι, ότι ο Δήμος Καβάλας έγραψε το 80% στο Υποθηκοφυλακείο και πρέπει να γράψει και το υπόλοιπο 20%. Αφού ξεκαθαρίσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς, το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Καβάλας θα αποφασίσει για την τύχη του παλιού νοσοκομείου.
