-Η μείωση των δημοτικών τελών καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού, για το οικονομικό έτος 2021, έγινε πεδίο αδυναμίας για πολιτική συνεννόηση μεταξύ της δημοτικής Αρχής και των υπόλοιπων παρατάξεων του δημοτικού συμβουλίου Δήμου Καβάλας. Ο κύριος υπεύθυνος, για την έλλειψη επικοινωνίας, είναι, κατά την άποψη μας, ο δήμαρχος, Θόδωρος Μουριάδης, ο οποίος έχει αυτοπαγιδευτεί προσπαθώντας να επιβάλλει μία πολιτική, η οποία δεν συνάδει με το πνεύμα του νομοθέτη, ο οποίος σχεδίασε τον «Καλλικράτη».
-Ο δήμαρχος Καβάλας θέλει να λειτουργήσει, όπως λειτουργούσαν οι δημοτικές Αρχές που είχαν την πλειοψηφία των εδρών στο δημοτικό συμβούλιο με τα προηγούμενα εκλογικά συστήματα. Όμως, με τον τελευταίο εκλογικό νόμο, η παράταξη του δημάρχου έχει μόνο 9 έδρες από τις 41 συνολικά στον Δήμο Καβάλας. Μπορεί, βεβαίως, να «περνάει» τις επιθυμίες του στις επιτροπές (οικονομική και ποιότητας ζωής) και στα διοικητικά συμβούλια των Νομικών Προσώπων, όπου με νομοθετική παρέμβαση της σημερινής κυβέρνησης διαθέτει την πλειοψηφία.
-Οι δημοτικές επιτροπές και τα διοικητικά συμβούλια των Νομικών Προσώπων, ωστόσο, δεν είναι πολιτικά όργανα με το κύρος που έχει το δημοτικό συμβούλιο, στο οποίο «παράγεται» πολιτική για τις τοπικές κοινωνίες. Ευελπιστούμε πως μετά το 2023, θα αποκατασταθεί η ανωμαλία στην περιφερειακή και τοπική αυτοδιοίκηση που δημιούργησε ο νόμος της κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝ.ΕΛ., η οποία έχει χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Δήμο Καβάλας. Στον Δήμο Καβάλας υπάρχει ένα καθαρά δημαρχοκεντρικό σύστημα διοίκησης, με συνεχείς συγκρούσεις του δημάρχου με τις παρατάξεις της λεγόμενης «αντιπολίτευσης» πάνω σε σοβαρά και μείζονα πολιτικά ζητήματα.
-Η αποτυχία του Θ. Μουριάδη να «περάσει» από το δημοτικό συμβούλιο ορισμένες επιλογές του, όπως την υποβολή πρότασης σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα για παρεμβάσεις στην παλιά πόλη, έθιξε τον πολιτικό εγωισμό του. Από τότε, έπαψε να έχει εμπιστοσύνη στην «αντιπολίτευση» και αποφάσισε να πορευτεί μόνος στην πραγματοποίηση του «οράματος» που έχει για έναν «σύγχρονο Δήμο». Για να ακριβολογούμε πορεύεται σχεδόν μόνος, αφού επηρεάζεται από μία «ολιγαρχία», με την έννοια του στενού κύκλου ανθρώπων, με τους οποίους ταυτίζεται στην πολιτική κουλτούρα. Η περιχαράκωση αυτή τον έχει εγκλωβίσει και τον απομακρύνει από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις του δημοτικού συμβουλίου. Εξελίσσεται σε «μονάρχη», ο οποίος έχει τους συμβούλους του και απαξιώνει τους αιρετούς εκπροσώπους του λαού.
-Είναι δέσμιος, επίσης, των υπηρεσιακών παραγόντων. Κι αυτό φάνηκε (και) στις τελευταίες συνεδριάσεις του 2020, για τη ψήφιση του προϋπολογισμού του 2021 και τον καθορισμό των τελών καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού (του ίδιου έτους). Απόντος αντιδημάρχου οικονομικών και διοικητικών Υπηρεσιών, την οικονομική πολιτική του Δήμου χαράσσει, δυστυχώς, ο διευθυντής της Οικονομικής Υπηρεσίας, Γιάννης Χατζηκωνσταντίνου, ο οποίος έχει την νοοτροπία του δημοσίου υπαλλήλου. Δηλαδή, δεν αναλαμβάνει πολιτική ευθύνη και κινείται εντός του (πολύ) στενού πλαισίου που καθορίζει ο νόμος. Έτσι, λειτουργεί ως τροχοπέδη, για την υλοποίηση του οράματος που έχει η δημοτική Αρχή.
-Για παράδειγμα, τα ποσοστά των αυξήσεων, ή των μειώσεων, στα δημοτικά τέλη καθορίζονται με γνώμονα την τεχνική αρτιότητα του προϋπολογισμού, βάσει των προβλέψεων του νόμου (by the book). Δεν μπορεί, δηλαδή, ο δήμαρχος και οι αντιδήμαρχοι να παρεκκλίνουν από τις διατάξεις, τις εγκυκλίους και τις υπουργικές αποφάσεις, για να εφαρμόσουν μία πολιτική πιο φιλολαϊκή. Ο Θ. Μουριάδης υπέστη άλλη μία (πολιτική) ήττα, αφού μεταξύ της πρότασης της δημοτικής Αρχής (σ.σ. της Οικονομικής Υπηρεσίας στην πραγματικότητα) και της πρότασης τεσσάρων παρατάξεων της «μειοψηφίας», το δημοτικό συμβούλιο επέλεξε τη δεύτερη με ψήφους 18 έναντι 9.
-Ο δήμαρχος δήλωσε πως θα κάνει (νέα) ένσταση στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας-Θράκης, γιατί θεωρεί την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου άδικη για το συμφέρον του Δήμου Καβάλας. Να του υπενθυμίσουμε ότι, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση δεν εξετάζει την (πολιτική) ουσία των αποφάσεων των συλλογικών οργάνων της περιφερειακής και τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά αν τηρήθηκε η προβλεπόμενη διαδικασία στη λήψη τους. Και οι δύο προτάσεις είχαν εισήγηση της Οικονομικής Υπηρεσίας, ενώ η (ονομαστική) ψηφοφορία έγινε κανονικά και το αποτέλεσμα είναι νόμιμο. Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση, επομένως, δεν αποφαίνεται αν η εισήγηση της Οικονομικής Υπηρεσίας είναι θετική για την μία και αρνητική για την άλλη πρόταση. Αν το κάνει, θα καταργήσει την δημοκρατία και το ανώτατο συλλογικό όργανο, που είναι το δημοτικό συμβούλιο. Ο «Καλλικράτης», άλλωστε, δεν προβλέπει να διοικούν οι Υπηρεσίες, τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
