Έχει περάσει πια ένας χρόνος και κάτι από εκείνο το περίφημο “όπου δεν πίπτει λόγος, θα πίπτει ράβδος” του Μανώλη Κελαϊδάκη προς τους εκπροσώπους της Ενεργειακής και, μάλιστα, από δημόσιο βήμα, καθώς μιλάμε για τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Καβάλας που είχαν παρακολουθήσει διαδικτυακά πάνω από 1.000 συμπολίτες μας.
Αλλά φαίνεται ότι οι συνδικαλιστές θέλουν να συντηρήσουν το κλίμα που έχουν βιώσει και αρκετοί συνάδελφοί τους που είχαν την αντίθετη άποψη με αυτούς και είτε εργάζονται κανονικά στον Πρίνο είτε αποχώρησαν με την εθελουσία που τους πρόσφερε η εταιρεία!
Διαβάζουμε στην ανακοίνωση που εξέδωσαν μετά τη γενική τους συνέλευση: “Με αγωνιστική διάθεση αλλά και με δυναμική, μέσα στο καλοκαίρι οι εργαζόμενοι βροντοφώναξαν ότι δεν δέχονται καμία απόλυση, όπως και δεν είναι διατεθειμένοι να ανεχθούν καμία υπονόμευση του αγώνα τους και της εργασιακής του σχέσης, την οποία θα διεκδικήσουν να επανέλθει με ασφάλεια, γνώση και αξιοπρέπεια. Κανένας υπονομευτής δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητος και θα βρεθεί απέναντι σε αποφασισμένους πολίτες έτοιμους να διαφυλάξουν με κάθε μέσο την εργασιακή τους σχέση”.
Προσπαθούμε να καταλάβουμε ποιούς εννοούν με τον όρο “υπονομευτής”. Προφανώς δεν εννοούν την εταιρεία, αφού έτσι κι αλλιώς είναι σε αντιπαράθεσή μαζί της, η οποία έχει ενταθεί μετά τις απολύσεις για τους γνωστούς λόγους. Ίσως εννοούν κάποιους πρώην εργαζόμενους που το σκέφτονται να επιστρέψουν στη δουλειά, επιστρέφοντας την αποζημίωσή τους καθώς νιώθουν ότι παρασύρθηκαν από το Σωματείο; Διόλου απίθανο να εκπέμπεται προς κάποιους το μήνυμα “μην τολμήσετε, γιατί…”
Ίσως πάλι να έχουν κατά νου επώνυμους πολίτες της Καβάλας που έχουν κατά καιρούς αποδοκιμάσει τις πρακτικές τους και θέλουν να προλάβουν τυχόν ανάλογες τοποθετήσεις τους.
Αλλά με δεδομένο ότι το θέμα των απολύσεων βρίσκεται πια στη Δικαιοσύνη και εκεί πρόκειται να κριθεί, μήπως τελικά το απειλητικό μήνυμα απευθύνεται προς τους λειτουργούς της;
Αν τα Δικαστήρια αποφασίσουν ότι δεν υπάρχει κάτι το παράνομο στις απολύσεις, το Σωματείο των πρώην εργαζομένων θα θεωρήσει τους δικαστικούς λειτουργούς ως “υπονομευτές της εργασιακής τους σχέσης”΄; Και οι δικαστικοί λειτουργοί θα βρουν απέναντί τους “αποφασισμένους πολίτες έτοιμους να διαφυλάξουν με κάθε μέσο την εργασιακή τους σχέση”;
Και “Αποφασισμένοι” για ποιο πράγμα θα είναι οι συνδικαλιστές και όσοι τους ακολουθούν απέναντι στους “υπονομευτές”; Και τί σημαίνει άραγε “με κάθε μέσο”; Σκόπιμα έχει παραληφθεί το πιο εύλογο “με κάθε νόμιμο μέσο”;
Πολύ θα θέλαμε να πιστέψουμε ότι το λεκτικό της ανακοίνωσης έχει απλώς ως στόχο να τονώσει το φρόνημα των πρώην εργαζομένων, αλλά…
