Το σωματείο οικοδόμων και συναφών επαγγελμάτων Νομού Καβάλας καλεί τα μέλη του σωματείου να συμμετέχουν στην πανελλαδική απεργία την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2018. Στο κάλεσμα αναφέρονται τα εξής: «Συνάδελφοι οικοδόμοι, εργαζόμενοι στα συναφή επαγγέλματα, άνεργοι, διεκδικούμε αποφασιστικά:
-Υπογραφή Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αυξήσεις στα μεροκάματα και τους μισθούς.
-Κατάργηση του νόμου Αχτσιόγλου-Βρούτση, που ακυρώνει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων. Κατώτερος μισθός 751€.
-Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων που έχουν καταντήσει τις συντάξεις και τις παροχές των ασφαλιστικών ταμείων «φιλοδωρήματα».
-Αναγνώριση και διανομή των «υπέρ αγνώστων» ενσήμων.
Συνάδελφοι, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, μοιράζει ανέξοδα προεκλογικές υποσχέσεις. Θριαμβολογεί ότι «το τέλος των μνημονίων», είναι η αφετηρία για τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων, των λαϊκών στρωμάτων.
Με περίσσιο θράσος, στήνει επικοινωνιακές φιέστες για την επέκταση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (Σ.Σ.Ε.). Κρύβει επιμελώς ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των κλάδων δεν υπάρχουν Σ.Σ.Ε. κι όπου υπάρχουν έχει φροντίσει να εξασφαλίσει στους μεγαλοεργοδότες «ρήτρα μη εφαρμογής» για να μπλοκάρουν την επέκτασή τους. Όσες φιέστες κι αν κάνει, δεν μπορεί να κρύψει την πραγματική κατάσταση, που επικρατεί στους χώρους δουλειάς, όπου κυριαρχούν τα «θέλω» των αφεντικών.
Μόνο ο αγώνας με επίκεντρο τις δικές μας ανάγκες μπορεί να οδηγήσει σε αποτελέσματα, που θα ανακουφίζουν τη ζωή μας και ταυτόχρονα θα βάζει τις βάσεις της πάλης, για την ανατροπή της πολιτικής που υπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων σε βάρος των συμφερόντων των πολλών.
Αντί της αναμονής, της προσδοκίας και του εφησυχασμού, που οι εκάστοτε κυβερνώντες με τα ίδια κόλπα έντεχνα μας παραμυθιάζουν, εμείς επιλέγουμε να βάλουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες. Στον κλάδο μας γνωρίζουμε, από πρώτο χέρι, ότι αυτός είναι ο πραγματικός, μοναδικός και ωφέλιμος δρόμος για τα συμφέροντά μας. Το αποδεικνύουν, όχι μονάχα οι αγώνες και οι καταχτήσεις μας τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και οι επιτυχίες από τις σημερινές μάχες που δίνουμε μέσα στους χώρους δουλειάς και σηματοδοτούν τη δύναμη του αγώνα. Οι σκληρές μάχες σε μεγάλα εργοτάξια, όπου πετύχαμε την υπογραφή εργοταξιακών συμβάσεων με πραγματικές αυξήσεις σε μεροκάματα και μισθούς και με τον αγώνα μας υποχρεώσαμε τη μεγαλοεργοδοσία να τις εφαρμόσει.
Αυτός ο αγώνας χρειάζεται να γενικευτεί σε όλη τη χώρα, σε όλους τους χώρους δουλειάς. Να αποτελέσει το όπλο μας για να υποχρεώσουμε τις οργανώσεις των εργοδοτών του κλάδου στην υπογραφή κλαδικών Σ.Σ.Ε. για όλους τους οικοδόμους και τους εργαζόμενους στα συναφή επαγγέλματα.
Συνάδελφοι, η απεργία στις 14 Νοέμβρη μπορεί και είναι αναγκαίο να αποτελέσει βήμα κλιμάκωσης του αγώνα μας. Είναι η απάντησή μας στη μεγαλοεργοδοσία, τους μεγαλοκατασκευαστές και μεγαλοεργολάβους, που θωρακισμένοι με το νομοθετικό οπλοστάσιο που τους εξασφάλισαν οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, παίζουν το «παιχνίδι των καθυστερήσεων» εδώ και 9 χρόνια, επικαλούμενοι από τη μία την κρίση και από την άλλη τους νόμους που ψηφίστηκαν.
Ως εδώ!! Οι εργαζόμενοι του κλάδου δεν θα γίνουν πάμφθηνο λίπασμα των κερδών τους. Η απεργία στις 14 Νοέμβρη απαντάει στα ψέματα της κυβέρνησης που προσπαθεί να κάνει το μαύρο-άσπρο. Την ίδια ώρα, που επικαλείται ότι «τα μνημόνια τελείωσαν», όχι μόνο δεν καταργεί κανένα αντεργατικό νόμο, αλλά επιπλέον εφαρμόζει έναν από τους πιο εμβληματικούς νόμους, το νόμο Βρούτση, που στην ουσία καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τις συμβάσεις. Απαντάει στην «ανάπτυξη», που ευαγγελίζονται ως το φάρμακο για τα προβλήματα μας. Μία «ανάπτυξη» που προϋποθέτει τα μεροκάματα να είναι χαμηλά, οι κοινωνικές παροχές ψαλιδισμένες, οι συντάξεις στα «τάρταρα», για να εξασφαλιστούν όσα απαιτούν με μία φωνή οι μεγαλοεργολάβοι, βιομήχανοι και τραπεζίτες. Εμείς θέλουμε μία ανάπτυξη που να ικανοποιεί τα δικά μας συμφέροντα και όχι του κεφαλαίου. Με την απεργία μας τους στέλνουμε μήνυμα ότι δε ξεγελιόμαστε απ’ όσα μας σερβίρουν. Το έργο το έχουμε ξαναδεί από προηγούμενους σωτήρες και δήθεν φιλολαϊκούς πολιτευτές.
Η απόφασή μας είναι μία: Ό,τι έχουμε ανάγκη θα το διεκδικήσουμε με τον αγώνα μας. Απορρίπτουμε ό,τι μας «προσφέρουν» ως λύσεις κυβέρνηση και κόμματα που ψήφισαν από κοινού μνημόνια και αντεργατικούς νόμους. Κάνουμε στην άκρη τον κυβερνητικό, εργοδοτικό συνδικαλισμό, που διαχρονικά δίνει χέρι βοήθειας στην υλοποίηση της αντεργατικής πολιτικής. Δίνουμε απάντηση στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που υπονομεύει στην πράξη την απόφαση για απεργία. Τη μία λένε ότι δεν «τραβάει για απεργία», την άλλη «ζητάνε χρόνο» για να συζητήσουν με τα σωματεία για να καταλήξουν σε απόφαση, την παράλληλη ότι δεν έχουν ξεκαθαριστεί οι κυβερνητικές προθέσεις για τον κατώτερο μισθό και χρειάζεται «υπομονή». Όταν ζοριστούν λένε με μία φωνή πως οι απεργίες δεν βοηθάνε. Είναι βέβαιο ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ θα συνεχίσει στην ίδια τακτική, όπως έκανε και την περίοδο ψήφισης του νόμου ενάντια στο δικαίωμα της απεργίας και της συνδικαλιστικής δράσης. Δυναμώνουμε την πάλη μας για υπογραφή ΣΣΕ, για κατάργηση των αντεργατικών, αντιασφαλιστικών νόμων.
Απαιτούμε, εδώ και τώρα, αναγνώριση και διανομή των «υπέρ αγνώστων» ενσήμων έτσι ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα χιλιάδων οικοδόμων για να θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα, συνέπεια της μακροχρόνιας και βαριάς ανεργίας. Όλοι στην απεργία-Όλοι στον αγώνα».
