- Η «εξυπηρέτηση» των δύο πορθμειακών γραμμών, Καβάλας-Πρίνου και Κεραμωτής-Θάσου, από τις υπάρχουσες ναυτιλιακές εταιρείες σε δωδεκάμηνη βάση, δεν αποτελεί, κατά την άποψη μας, «συνεπή στάση», όπως δήλωσε το διοικητικό στέλεχος της Ανώνυμης Ναυτιλιακής Εταιρείας Θάσου (Α.Ν.Ε.Θ.), Γιάννης Τσούπρας, σε τοπική εφημερίδα. Είμαστε βέβαιοι, πως αν μπορούσαν οι ναυτιλιακές εταιρείες να μειώσουν περισσότερο τα δρομολόγια τη χειμερινή περίοδο, που «πέφτει» αισθητά η επιβατική κίνηση, θα το έκαναν. Ιδιαίτερα στην «άγονη» γραμμή Καβάλας-Πρίνου! Δεν το κάνουν, διότι φοβούνται την κοινωνική κατακραυγή. Έτσι, διατηρούν το μίνιμουμ των δρομολογίων, ώστε να μην είναι ζημιογόνα για τις εταιρείες.
- Αντιστρόφως, αν μπορούσαν να αυξήσουν τα δρομολόγια στη γραμμή Κεραμωτής-Θάσου το καλοκαίρι, που κορυφώνεται η τουριστική κίνηση, θα το είχαν ήδη πράξει. Δεν το έπραξαν, διότι υπάρχει ο περιορισμός της ασφάλειας στη ναυσιπλοΐα. Φαντάζεστε τι θα γινόταν, αν κάθε μία από τις τρεις εταιρείες εκτελούσε το δικό της πρόγραμμα δρομολογίων στη γραμμή; Μοίρασαν, λοιπόν, την «πίτα» σύμφωνα με τη δύναμη του στόλου της κάθε εταιρείας, για είναι όλες ικανοποιημένες.
- Δεν καταλαβαίνουμε γιατί τα διοικητικά στελέχη των τριών ναυτιλιακών εταιρειών επικαλούνται την «υποχρέωση» της δωδεκάμηνης εξυπηρέτησης των δύο γραμμών, προκειμένου να δραστηριοποιηθεί κι άλλη εταιρεία στη θαλάσσια περιοχή. Εάν δεν κάνουμε λάθος, κάθε δρομολογιακό έτος χωρίζεται σε δύο περιόδους, μία χειμερινή και μία θερινή. Και πριν αρχίσει κάθε περίοδος, οι ναυτιλιακές εταιρείες υποβάλλουν στο Συμβούλιο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών (Σ.Α.Σ.) τις προτάσεις τους για τα δρομολόγια και τα πλοία που θα τα εκτελέσουν, για να εγκριθούν. Επομένως, πρόκειται για δύο ξεχωριστές περιόδους.
- Γιατί δεν μπορεί να έρθει τη θερινή περίοδο μία ακόμα εταιρεία, για να δραστηριοποιηθεί στις πορθμειακές γραμμές Καβάλας-Πρίνου και Κεραμωτής-Θάσου; Και γιατί μία από τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στις τοπικές πορθμειακές γραμμές, δεν έχει το δικαίωμα να δρομολογήσει πλοία της, μόνο τη χειμερινή περίοδο, που η επιβατική κίνηση είναι περιορισμένη, σε μία γραμμή της υπόλοιπης Ελλάδας, στην οποία τα έσοδα είναι περισσότερα;
- Ήδη υπάρχει ο «όρος» οι εταιρείες να εξυπηρετούν και τις δύο τοπικές πορθμειακές γραμμές. Αν μπει και δεύτερος όρος, αυτός της δωδεκάμηνης δρομολόγησης πλοίων και στις δύο γραμμές, πόσες ναυτιλιακές εταιρείες στην Ελλάδα θα μπορέσουν να ανταποκριθούν; Το παράδειγμα με την κοινοπραξία των τεσσάρων εταιρειών που δραστηριοποιούνται στη Σαλαμίνα, με τέσσερα πλοία, είναι χαρακτηριστικό. Δεν ήταν τεχνικά εφικτό να στείλουν δύο πλοία για δώδεκα μήνες στις γραμμές Καβάλας-Πρίνου και Κεραμωτής-Θάσου, για να εξυπηρετήσουν τη γραμμή της Σαλαμίνας με τα άλλα δύο πλοία.
- Στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετοί πλοιοκτήτες με ένα-δύο πλοία, που καλύπτουν τις τοπικές ανάγκες της θαλάσσιας συγκοινωνίας. Μόνο μία εταιρεία με μεγάλο στόλο, επομένως, έχει τη δυνατότητα να εξυπηρετεί περισσότερες από μία γραμμές επί δώδεκα μήνες. Κι αυτό, το γνωρίζουν καλά οι πλοιοκτήτες των τοπικών πορθμειακών γραμμών και το εκμεταλλεύονται (σε βάρος των κοινωνιών της Καβάλας και της Θάσου).
Αρχική ΑΠΟΨΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΕΜΕ Οι ναυτιλιακές εταιρείες “μοίρασαν την πίτα” των δρομολογίων για το δικό τους...
