-Προσπαθώ να καταλάβω την λογική που έχουν οι κυβερνώντες στον τομέα των υγρών καυσίμων, τα οποία έχουν υψηλό ποσοστό φορολόγησης στην Ελλάδα. Όπως είπε ο πρόεδρος των βενζινοπωλών Νομού Καβάλας, Φώτης Πούλος, στην τιμή πώλησης του πετρελαίου θέρμανσης 1,20 ευρώ, τα 0,45 ευρώ είναι ο λεγόμενος Εδικός Φόρος Κατανάλωσης (Ε.Φ.Κ.).
-Από την άλλη πλευρά, οι κυβερνώντες χορηγούν επίδομα θέρμανσης για την προμήθεια του πετρελαίου. Δηλαδή, εισπράττει τον φόρο και δίνει επίδομα! Βέβαια, δεν φορολογεί με υψηλό ποσοστό τα καύσιμα, για να δίνει τα χρήματα στο επίδομα θέρμανσης. Το επίδομα δεν χορηγείται σε όλους τους πολίτες, για να αντισταθμίσει την υψηλή τιμή πώλησης του πετρελαίου, αλλά σε ορισμένες ομάδες πολιτών με συγκεκριμένα εισοδηματικά κριτήρια. Αν, όμως, η τιμή πώλησης ήταν χαμηλή, δεν θα χρειαζόταν να χορηγηθεί το επίδομα.
-Κι αυτό φάνηκε το 2019, όπως ανέφερε ο Φ. Πούλος, που η κατανάλωση του πετρελαίου θέρμανσης εκτοξεύτηκε, λόγω της χαμηλής τιμής πώλησης. Δεν καταλαβαίνω, λοιπόν, γιατί να δαπανά το κράτος χρήματα για επιδόματα, ενώ μπορεί να «συγκρατήσει» την τιμή πώλησης των υγρών καυσίμων και εν προκειμένω του πετρελαίου θέρμανσης, μειώνοντας απλά τον ειδικό φόρο κατανάλωσης; Αν πωληθούν μεγαλύτερες ποσότητες, με χαμηλότερο Ε.Φ.Κ., θα εισπράξει το κράτος περισσότερα χρήματα από την κατανάλωση και δεν θα χρειαστεί να δώσει επίδομα.
-Το ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό και το πετρέλαιο θέρμανσης, δεν είναι είδη πολυτελείας, για να φορολογούνται με υψηλά ποσοστά, αλλά είναι είδη πρώτης ανάγκης και μεγάλης λαϊκής κατανάλωσης, στα οποία πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι οι πολίτες. Γιατί, καρντάσια, οι κυβερνώντες έμαθαν τον κόσμο να ζει με επιδόματα και δανεικά, αντί να έχει σταθερό και αξιοπρεπές εισόδημα ώστε να ικανοποιεί τις βασικές ανάγκης για την διαβίωσή του;
