Εάν θα συζητούσαμε κάτι από την παράσταση “Ιφιγένεια η εν Αυλίδι” του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας (Κ.Θ.Β.Ε.), που παρουσιάστηκε το βράδυ του Σαββάτου 24 Αυγούστου 2019 στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων, είναι η απόφαση του σκηνοθέτη, Γιάννη Καλαβριανού, να δώσει έμφαση στην ανθρώπινη φύση των ηρώων της τραγωδίας του Ευριπίδη. Σε κάποιους θεατές, η επιλογή αυτή δεν προκάλεσε ενθουσιασμό και σε άλλους άρεσε, γιατί βοήθησε να αποδοθεί ο δραματικός χαρακτήρας της ιστορίας. Στην πρώτη ομάδα ανήκαν όσοι έχουν στο μυαλό τους ένα συγκεκριμένο μοτίβο παρουσίασης των τραγωδιών που ανάγεται στο παρελθόν, με σκηνοθέτες και ηθοποιούς που είχαν άλλη φιλοσοφία για το αρχαίο δράμα.
Ωστόσο, οι ιστορίες που έγραψαν πριν χιλιάδες έτη οι μεγάλοι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς αφορούν κάθε εποχή και πρέπει να προσαρμόζονται στο πνεύμα καθεμιάς από αυτές. Αν και μυθοπλασία, ορισμένες από αυτές, ασχολούνται με ζητήματα βαθύτατα ανθρώπινα, τα οποία δεν μπορούν να περάσουν στο κοινό, αν οι ήρωες διατηρούν την μυθικότητα και οι ηθοποιοί, που τους ενσαρκώνουν, δεν έχουν ρεαλισμό στην ερμηνεία.
Σ’ εμάς άρεσε η προσπάθεια του σκηνοθέτη, των ηθοποιών και των συνεργατών τους, διότι υπηρέτησαν την επιλογή που έκαναν. Την κατεύθυνση, πάντα, δίνει ο σκηνοθέτης, αναλόγως με το κείμενο που έχει ως βάση. Το κείμενο του Παντελή Μπουκάλα, που έκανε την μετάφραση, παρουσιάζει ξεκάθαρα την ιστορία, όπως αναφέρθηκε στη συνέντευξη Τύπου κι είναι κατανοητό στον απλό θεατή. Πολύ καλή δουλειά έγινε από τον Χορό των γυναικών, που “γέμιζε” τα διαστήματα μεταξύ των διαλόγων των πρωταγωνιστών και συνέβαλε στην ομαλή ροή της ιστορίας. Η μουσική “έντυσε” τον λόγο χωρίς υπερβολή, ενώ δεν χρειάστηκε να στηθεί κάποιο εντυπωσιακό σκηνικό. Το Κ.Θ.Β.Ε. παροουσίασε, γενικά, μία καλοδουλεμένη ομάδα στους Φιλίππους και δικαίως χειροκροτήθηκε από το κοινό. Εάν δεν κάνουμε λάθος, ήταν η τελευταία παράσταση αρχαίου δράματος για φέτος το καλοκαίρι στο αρχαίο θέατρο, αφού η “αυλαία θα πέσει” στο φεστιβάλ, με τη συναυλία αφιέρωμα στον Μάνο Ελευθερίου.
