Το αποστολικό ανάγνωσμα αυτής της Κυριακής (προς Εφεσίους επιστολή δ΄, 7-13), σε συνδυασμό με το ευαγγελικό ανάγνωσμα (κατά Ματθαίον, α΄ 12-17), καθώς και τα μεθεόρτια άσματα που ψάλλονται τις ημέρες αυτές στους ορθόδοξους ναούς, κατακλείουν και στεφανώνουν την μεγάλη εορτή των Θεοφανείων. Και το μεν σημερινό Ευαγγέλιο δίνει βαρύτητα στο οικουμενικό κήρυγμα της βασιλείας των ουρανών, προς όλα τα έθνη, από μέρους του Ιησού, το δε αποστολικό ανάγνωσμα αποτελεί ουσιαστικά υπόμνηση των ιερών Μυστηρίων του Βαπτίσματος και του Χρίσματος: «Στον καθένα δε από εμάς εδόθη η χάρις, τα χαρίσματα και οι δωρεές, σύμφωνα με το μέτρο, με το οποίον δικαίως και σαφώς μοιράζει ο Χριστός τις δωρεές του» (Εφεσ. δ΄, 7)! Η σφραγίδα της δωρεάς του Αγίου Πνεύματος, καθώς και η χάρη του Τριαδικού Θεού δωρίζονται -μέσα από αυτά τα δύο Μυστήρια που τελούνται συγχρόνως- άνευ όρων στους χριστιανούς ολόκληρου του κόσμου, χωρίς καμία διάκριση εθνικότητας, γλώσσας, ή καταγωγής.
Εάν η εορτή των Χριστουγέννων ανοίγει τους οφθαλμούς της καρδιάς μας, προκειμένου να αντικρύσουμε την ζωή, η εορτή της βάπτισης του Κυρίου μάς εισάγει στην καθημερινότητα αυτής της ζωής. Πράγματι, μέσω του Μυστηρίου του Βαπτίσματος, ο Ιησούς ενώνεται με τον κάθε έναν και την κάθε μία από εμάς και έτσι, το βάπτισμα γίνεται, κατά ένα τρόπο μοναδικό, η γέφυρα εκείνη που δημιούργησε ο Κύριος μεταξύ Του και μεταξύ μας, η οδός μέσω της οποίας η χάρη του Τριαδικού Θεού διανέμεται σε κάθε άνθρωπο. Έτσι, η βάπτιση του Κυρίου μάς υπενθυμίζει κυρίως την δική μας βάπτιση και μας ζητά να αναρωτηθούμε τί αλλάζει στην ζωή του κάθε ανθρώπου με την είσοδο του Θεού σε αυτήν, ή καλύτερα, να αναρωτηθούμε τί αλλάζει στην ζωή του παιδιού μου την ημέρα της βάπτισής του. Το βάπτισμα σημαίνει κυρίως αυτό: να επιστρέψουμε στον Θεό ό,τι προήλθε από Αυτόν. Το παιδί δεν είναι δικό μου, όπως μπορεί να είναι ένα χρηματικό ποσό, ή οποιοδήποτε αντικείμενο. Το παιδί δεν είναι ποτέ ιδιοκτησία κανενός. Ο Θεός το εμπιστεύτηκε στους γονείς του ελεύθερα, ώστε να του επιτρέψουνε να είναι ελεύθερο παιδί του Θεού. Μόνο με βάση αυτή την αρχή, είναι δυνατό να απορριφτούν οι απαιτήσεις ορισμένων γονιών που θεωρούν τα παιδιά τους σαν να ήταν ιδιοκτησία τους, που προσπαθούν να αναθρέψουν τα παιδιά τους σύμφωνα με τις δικές τους ιδέες και επιθυμίες, μία απόπειρα που καταλήγει, συνήθως, στο να τα καταστρέψει και να περιφρονήσει την ανθρώπινη φύση και την αξιοπρέπειά της. Κατά βάθος, όλοι γνωρίζουμε σε ποιον ανήκει πραγματικά το κάθε παιδί και σε ποιον χρωστάει την ζωή του και για τον λόγο αυτό, εάν το μυήσουμε στο φως του Θεού και την διδασκαλία Του, τότε προσφέρουμε στο παιδί την αληθινή του ελευθερία, τον ίδιο του τον εαυτό. Το παραδίδουμε στα χέρια Εκείνου που είναι δημιουργός και σωτήρας. Αυτό είναι το δώρο και η δέσμευση του βαπτίσματος. Ταυτόχρονα, εισάγουμε το παιδί σε μία νέα οικογένεια, που είναι μεγαλύτερη και ευρύτερη από την δική του: την οικογένεια των πιστών, της Εκκλησίας. Αυτή η οικογένεια, με την σειρά της, δεν βασίζεται μόνο στον εαυτό της και δεν αναζητά τον δρόμο της μόνη της, αλλά σε ενότητα με τον Χριστό συνδέεται με το αιώνιο φως της χάριτος του Τριαδικού Θεού.
Έτσι, το βάπτισμα αποτελεί την πεποίθησή μας, ότι εμπιστευόμαστε το νεογέννητο παιδί στην στοργική προστασία του Θεού, η οποία δεν θα το εγκαταλείψει στα δύσκολα της ζωής, ούτε στα επικίνδυνα αυτού του κόσμου. Έτσι, με την σφραγίδα της δωρεάς του αγίου Πνεύματος, το βάπτισμα καθίσταται το ουράνιο τόξο του Θεού στην ζωή μας, η πόρτα της ελπίδας και ταυτόχρονα, το αόρατο σημάδι που μας υπενθυμίζει συνεχώς την ενότητά μας με την οικογένειά μας και με την Εκκλησία του Θεού, ακολουθώντας τον Ιησού Χριστό και βαδίζοντας στα βήματά του. Με αυτή την χαρούμενη βεβαιότητα αρχίζουμε την νέα χρονιά με αυτοπεποίθηση.
Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Φ.Ν.Θ., αρχιμανδρίτης Ευάγγελος Υφαντίδης
