-Είναι πολύ σημαντικό ζήτημα (και για την αξιολόγηση) ο εκπαιδευτικός (δάσκαλος και καθηγητής) να βελτιώνει την κατάρτιση του και να παρέχει στους μαθητές καλύτερη ποιότητα εκπαίδευσης. Την διαδικασία της συνεχούς επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών στην Ελλάδα πραγματοποιεί το Υπουργείο παιδείας και θρησκευμάτων, με τους ετήσιους κύκλους σεμιναρίων που πραγματοποιεί.
-Δεν καταλαβαίνουμε την σκοπιμότητα της «κατάρτισης» εκπαιδευτικών, με «σεμινάρια» τα οποία έχουν σκοπό να αναδείξουν τους κινδύνους που προκύπτουν από την υιοθέτηση και την άνοδο εθνικιστικών, αντισημιτικών, ρατσιστικών, ξενοφοβικών και εξτρεμιστικών ιδεολογιών. Ακόμα περισσότερο, δεν καταλαβαίνουμε γιατί στην «κατάρτιση» αυτή εμπλέκονται φορείς ιδιωτικού χαρακτήρα, όπως το Ερευνητικό Κέντρο MOHA, με έδρα την Καβάλα, το Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδας, το γαλλικό μουσειακό και ερευνητικό ίδρυμα Memorial de la Shoah, το ίδρυμα Holocaust of the Jews και η Ένωση Ιστορικών της Βουλγαρίας.
-Οι παραπάνω φορείς υπό την αιγίδα, δυστυχώς, της Γενικής Γραμματείας του Υπουργείου παιδείας και θρησκευμάτων, διοργανώνουν διεθνείς συναντήσεις με την συμμετοχή εκπαιδευτικών από «χώρες με δύσκολες, ή αντικρουόμενες μνήμες»! Στην τελευταία συνάντηση, μάλιστα, συμμετείχαν εκπαιδευτικοί από σχολεία του Νομού Καβάλας. Όσο σημαντικό είναι να επιμορφώνεται ο εκπαιδευτικός, για να γίνεται καλύτερος πάνω στο επάγγελμα που κάνει (σ.σ. εμείς το θεωρούμε λειτούργημα), είναι τόσο επικίνδυνο να χρησιμοποιείται ο εκπαιδευτικός ως «εργαλείο» προπαγάνδας θέσεων και απόψεων που δεν αφορούν την σχολική κοινότητα.
-Διότι, δεν είναι δουλειά του εκπαιδευτικού να «περάσει» στην μαθητιώσα νεολαία τα «μηνύματα» που θέλουν ιδιώτες και φορείς, όπως οι προαναφερθέντες, για ιστορικά, πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα. Η δουλειά του εκπαιδευτικού είναι να παρέχει τις (απαραίτητες) γνώσεις, γενικές και ειδικές, σύμφωνα με το εγκεκριμένο πρόγραμμα διδασκαλίας, ώστε οι μαθητές να βελτιώσουν τις δεξιότητες που έχουν και να επιλέξουν, με περισσότερη ασφάλεια, το μελλοντικό επαγγελματικό πεδίο τους.
-Γι’ αυτό και τα επιμορφωτικά σεμινάρια που διοργανώνει για την κατάρτιση των εκπαιδευτικών το Υπουργείο παιδείας και θρησκευμάτων, δεν έχουν σχέση με τις διεθνείς συναντήσεις που διοργανώνουν ιδιωτικοί φορείς. Λυπούμαστε που το αρμόδιο Υπουργείο συμμετέχει σε τέτοιες δράσεις και επιτρέπει στους εκπαιδευτικούς να παρακολουθούν την «κατήχηση» από ιδρύματα και Ενώσεις, όπως αυτή η Ένωση Ιστορικών της Βουλγαρίας.
-Λυπούμαστε πολύ, επίσης, που σε δημοσίευμα τοπικής εφημερίδας αναφέρεται ότι, στην διεθνή συνάντηση, που πραγματοποιήθηκε στην Σόφια, συμμετείχαν Έλληνες, Βούλγαροι και «βορειομακεδόνες» εκπαιδευτικοί. Εμείς δεν γνωρίζουμε να υπάρχουν «βορειομακεδόνες» και κυρίως «νοτιομακεδόνες» εκπαιδευτικοί. Αν λέγονται τέτοιοι χαρακτηρισμοί στα «σεμινάρια» ιστορίας που διοργανώνονται, εκφράζουμε την δυσαρέσκεια και τον έντονο προβληματισμό μας.
