Στην αποστολική περικοπή, ο απόστολος Παύλος, από την φυλακή της Ρώμης, στέλνει στον αγαπητό μαθητή του, Τιμόθεο, πολύτιμες συμβουλές. Μεταξύ άλλων, του υπενθυμίζει πόσο σημαντικό είναι, ότι από μικρό παιδί ο Τιμόθεος γνώρισε την διδασκαλία της Γραφής. Διότι, η Αγία Γραφή, μπορεί να μεταδώσει στον άνθρωπο την αληθινή σοφία· την σοφία που οδηγεί στην αιώνια σωτηρία. Ποια, όμως, είναι η σοφία αυτή και πώς θα την αποκτήσουμε;
Για την αντίληψη του κόσμου, σοφός είναι αυτός που έχει πολλές γνώσεις, πλούσια μόρφωση, αυτός που έχει σπουδάσει επιστήμες, ο έξυπνος, ο ευφυής. Είναι ασφαλώς σημαντικό να έχει κανείς τα στοιχεία αυτά, που είναι δώρα του πανάγαθου Θεού, για να προοδεύσει η ανθρώπινη κοινωνία. Αυτό, όμως, δεν είναι το παν. Διότι, η ανθρώπινη σοφία μπορεί να ερμηνεύσει μόνο τα φυσικά φαινόμενα, τα κτιστά, τα επίγεια. Αδυνατεί να προσεγγίσει τα υπερφυσικά, τα άκτιστα, τα ουράνια. Πολλοί, έτσι, σπουδαίοι διανοούμενοι αγνοούν τον Θεό και παραβλέπουν τον σκοπό της υπάρξεώς τους.
Αληθινά σοφός, είναι εκείνος που έχει την σοφία του Θεού. Αυτός που δεν έχει απλώς διανοητική ικανότητα και οξύτητα σκέψεως, αλλά σύνεση να διακρίνει το θέλημα του Θεού σε κάθε περίσταση, διάκριση να βλέπει τον Θεό πίσω από τα γεγονότα, φωτισμό ώστε να γνωρίζει ότι προορισμός του ανθρώπου είναι η αιώνια σωτηρία του. Η «άνωθεν σοφία», η σοφία του Θεού, είναι καθαρή από κάθε μολυσμένο ελατήριο, μας χαρίζει ειρήνη, επιείκεια, μας κάνει υπάκουους, σπλαχνικούς, ειλικρινείς. Πώς, λοιπόν, θα την αποκτήσουμε; Πηγή της σοφίας αυτής, είναι ο ίδιος ο Θεός. Από τον Θεό πηγάζει η αληθινή σοφία, από την θεία αποκάλυψή Του που βρίσκεται στην Αγία Γραφή. Έτσι, όποιος μελετά με ταπεινό φρόνημα και ευλάβεια τον λόγο του Θεού και τον εφαρμόζει στην ζωή του, γίνεται αληθινά σοφός. Αντιμετωπίζει τα ζητήματα της ζωής του με σύνεση και θείο φωτισμό. Πετυχαίνει, τελικά, τον ανώτερο σκοπό του, την ένωσή του με τον Θεό. Αυτό επισημαίνει ο απόστολος Παύλος στον Τιμόθεο. Του γράφει ότι, ο λόγος του Θεού κάνει τον άνθρωπο σοφό «εις σωτηρίαν». Του μεταδίδει την αληθινή σοφία που χρειάζεται για να σωθεί. Κάνει εντύπωση ότι αρκετοί σύγχρονοι Άγιοι της Εκκλησίας μας, όπως ο άγιος Πορφύριος, ήταν άνθρωποι σχεδόν αγράμματοι· δεν είχαν ολοκληρώσει ούτε το Δημοτικό σχολείο. Κι όμως, είχαν την «άνωθεν» σοφία και μπορούσαν να συμβουλεύουν ακόμα και διακεκριμένους επιστήμονες και να δείχνουν στους ανθρώπους την οδό για να φθάσουν στην Βασιλεία του Θεού. Ο κόσμος μας σήμερα παράγει ανθρώπους ευφυείς και ικανούς. Σπάνια όμως, συναντά κανείς αληθινά σοφούς, ανθρώπους του Θεού. Η Εκκλησία μας αντίθετα γεννά Αγίους· ανθρώπους που πλησιάζουν τον Θεό και ψηλαφούν την παρουσία Του στην ζωή τους. Ανθρώπους στους οποίους αποκαλύπτεται ο Θεός. Αυτά τα «ιερά γράμματα» να μελετούμε και να διδάσκουμε από «από βρέφους» στα παιδιά μας. Να ερευνούμε τα ζωήρρυτα νάματα της Γραφής, ώστε να αποκτήσουμε την σοφία του Θεού, που θα μας οδηγήσει στην αιώνια σωτηρία.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ.Ν.Θ., ιερομόναχος Δανιήλ Καριπίδης
