Πραγματοποιήθηκαν την Τετάρτη 19 Μαΐου 2021 στην Καβάλα, στην υπόλοιπη Ελλάδα και το εξωτερικό εκδηλώσεις στην μνήμη των θυμάτων του ελληνισμού του Πόντου. Στην Καβάλα έγινε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Ακρίτα του Πόντου στην οδό Τενέδου. Ο αντιπεριφερειάρχης Καβάλας/Θάσου, Κώστας Αντωνιάδης, έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Τιμούμε τους σφαγιασθέντες και τους διωχθέντες αδελφούς μας, σε ένα από τα πιο στυγνά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Τιμούμε τους «Τραντέλλενες», τους τρανούς Έλληνες του Πόντου, που διώχθηκαν από τις πατρογονικές τους εστίες, αλλά επέζησαν και είναι δίπλα μας, στην Ελλάδα, αλλά και στις Κοινότητες της Διασποράς. Η απάνθρωπη πολιτική ασύμμετρης βίας που υπέστη ο Ποντιακός ελληνισμός, είναι που εγείρει το μέγα ζήτημα της Γενοκτονίας, την αναγνώριση της οποίας θέτουμε, πλέον, ως μία ηθική υποχρέωση της ανθρωπότητας. Ο οφειλόμενος φόρος τιμής παίρνει το πλήρες νόημα και περιεχόμενό του, όταν γίνεται συγκεκριμένη πράξη και γι’ αυτό οφείλουμε να αγωνιστούμε».
Ο βουλευτής Περιφερειακής Ενότητας Καβάλας/Θάσου της Νέας Δημοκρατίας, Γιάννης Πασχαλίδης, δήλωσε τα εξής: ««Ημέρα μνήμης και ευθύνης η σημερινή, επιτάσσει σε όλους μας, πέρα από την απότιση τιμής στα θύματα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, την εμβάθυνση στα διδάγματα που προκύπτουν από εκείνη την τραγική για τον ελληνισμό ιστορική στιγμή. Είναι βέβαιο πως, ό,τι παραδίδεται στην λήθη, παύει να διδάσκει. Και, άρα, παύει να παίζει τον ρόλο που απαιτείται να έχει, ειδικά στις δύσκολες και κρίσιμες μέρες που διανύουμε, στην εθνική συνείδηση και την συλλογική μνήμη. Η ιστορία δεν είναι μία απλή καταγραφή γεγονότων με ακαδημαϊκή μόνο σημασία. Είναι μία ζώσα, δυναμική και διαρκής επιστημονική διαδικασία κατανόησης βαθύτερων αιτίων και, συνεπώς, πρόβλεψης πιθανών αιτιατών. Η Ελλάδα και οι Έλληνες, οφείλουμε και σήμερα να εκφράσουμε με σθένος και αποφασιστικότητα και με την ξεχωριστή σημασία που έχουμε ως χώρα, που διαφυλάττει τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και είναι θεματοφύλακας των υψηλών αξιών της ειρήνης, του ανθρωπισμού και της δημοκρατίας, ότι πρέπει να τιμά και να θυμάται πάντα το «χαραγμένο» με μαύρα γράμματα φρικτό έγκλημα κατά του Ποντιακού ελληνισμού.
Ενός ελληνισμού που μεγαλούργησε, δίδαξε και κρατούσε άσβηστο το φως του Βυζαντίου για εκατοντάδες χρόνια. Το εμβληματικό φροντιστήριο της Τραπεζούντας, η πανέμορφη Σαμψούντα, η Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά, είναι μόνο μερικές από τις προσφορές των Ποντίων στον ελληνισμό. Το 1914 στον Πόντο λειτουργούσαν χίλια σαράντα επτά δημοτικά και σχολαρχεία, επτά ημιγυμνάσια και τρία γυμνάσια και δίδασκαν συνολικά χίλιοι διακόσιοι σαράντα επτά εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων. Σε σύνολο, περίπου, επτακοσίων χιλιάδων Ελληνοποντίων φοιτούσαν εβδομήντα πέντε χιλιάδες μαθητές, αναλογία εντυπωσιακή για τα δεδομένα της εποχής. Η εκδικητική μανία τους εκδίωξε, τους ξερίζωσε και τους βασάνισε, αφανίζοντας τουλάχιστον τριακόσιες πενήντα τρεις χιλιάδες ψυχές. Δεν ζητούμε, απαιτούμε από την διεθνή κοινότητα, να αναγνωρίσει την Γενοκτονία του Ποντιακού ελληνισμού. Ήταν ένα έγκλημα για την ανθρωπότητα. Όπως ακριβώς και αυτό εναντίον των εν Χριστώ αδερφών μας Αρμενίων. Ελάχιστη κληρονομιά η μνήμη. Η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο».
