Η εορτή της Πεντηκοστής αποτελεί την γενέθλιο ημέρα της Εκκλησίας μας, αφού κατ’ αυτήν εορτάζουμε την έλευση του τρίτου προσώπου της Αγίας Τριάδος, του Παρακλήτου, δηλαδή του Αγίου Πνεύματος, στην κοινωνία των πιστών μαθητών του Χριστού και στις καρδιές των πιστών χριστιανών. Συναθροισμένοι και προσευχόμενοι οι μαθητές του Χριστού, δέχονται το Άγιο Πνεύμα, που φανερώνεται πρώτα ως βίαιη πνοή ανέμου και μετέπειτα ως πύρινες γλώσσες. Όλοι τότε πλημμύρισαν από Αυτό, τους αποκαλύφθηκαν όλες οι αλήθειες του Κυρίου, λυτρώθηκαν από πάσα αμφιβολία και απορία. Ξεδίψασε η έρημος της ψυχής τους και κατέστησαν οι ίδιοι πηγές ποταμών υδάτων ζωηφόρων, ώστε να ξεδιψάσουν και τις καρδιές των άλλων.
Έτσι, λοιπόν και στην ευαγγελική περικοπή αυτής της Κυριακής, μας καλεί ο Κύριος όλους κοντά Του, προκειμένου να σβήσει την δίψα της ψυχής μας και να βρεί ο καθένας μας ανάπαυση. «Ὀ πιστεύων εις εμέ, καθὼς είπεν η γραφή, ποταμοὶ εκ της κοιλίας αυτού ρεύσουσιν ύδατος ζώντος». Μας διαβεβαιώνει ξεκάθαρα, πως όποιος Τον ακολουθεί, γίνεται και ο ίδιος πηγή ποταμών Θείας Χάριτος. Οι Άγιοι μας, φανερώνουν με το παράδειγμά τους, αυτή την πραγματικότητα και μας οδηγούν στην σωτήρια οδό. Δεν αρκεί να συμμετέχουμε τυπικά στην εκκλησιαστική ζωή. Οφείλουμε να επιδιώξουμε την εμπειρία της Θείας Χάριτος, αγωνιζόμενοι στο πνευματικό στάδιο, για την νέκρωση των αμαρτιών μας και την τέλεια υπακοή στις εντολές του Αγίου και Τριαδικού Θεού. Πώς θα το πετύχουμε αυτό; Επικαλούμενοι την ταχεία συνδρομή και βοήθεια του Αγίου Πνεύματος. Έτσι, ενισχύεται η παρουσία και η διαρκής ενέργειά Του στη ψυχή μας, έως να καθαρισθεί, να αγιαστεί, να αναδειχθεί σε σκεύος εκλογής και να κατοικήσει σε αυτήν, ο ίδιος ο Κύριος, μέσα από την επίτευξη της αδιάλειπτης κοινωνίας μαζί Του.
Ο ευαγγελιστής Ιωάννης, μας πληροφορεί πως οι λόγοι αυτοί του Κυρίου, δίχασαν τον λαό. Όσοι από αυτούς αρνήθηκαν να δουν το Φως της Ζωής, που βρισκόταν δίπλα τους, παρέμειναν πωρωμένοι στο σκοτάδι της ψυχής τους. Πώς μπορεί ο άνθρωπος να δεχτεί τον Θεό, αν πρώτα δεν απαρνηθεί τον αμαρτωλό εαυτό του; Η αποκάλυψη του Θεού στον κόσμο, δεν καταργεί την ανθρώπινη ελευθερία. Η ανθρωπότητα διχάζεται σε όσους υποτάσσονται στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό και μεταμορφώνονται από την θεία αγάπη και σε όσους αρνούνται και μάχονται Αυτόν και τις δωρεές Του, προσκολλημένοι στα πάθη τους.
Σε ποια πλευρά ανήκουμε; Ας αναζητήσουμε με ειλικρίνεια, την απάντηση στα βάθη της καρδιάς μας. Ζούμε μέσα στο Φώς του Χριστού, ή μας ελκύει η αμφιβολία, το σκοτάδι, η απιστία και η πλάνη; Ας περιφρουρήσουμε τις δωρεές και την αποκαλυπτική αλήθεια του Αγίου Πνεύματος και ας ομολογήσουμε με πίστη τον Κύριο ημών Ιησού Χρίστο. Ναι, Κύριε! Διψώ για την παρουσία σου και στέκω δυστυχής μακριά Σου. Επίτρεψέ μου να πλησιάσω και να γευθώ το ζωηφόρο ύδωρ, που προσφέρεις, για να λυτρωθώ και να γίνω πηγή αγαθών, σκορπίζοντας ειρήνη και ευεργεσίες στους συνανθρώπους μου. Ναι, Κύριε! Πιστεύω σε Εσένα.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ.Ν.Θ. ιερομόναχος Χρυσόστομος Ζαράρης
