-Ο Κώστας Λαλένης εκφράζει, κατά καιρούς, απόψεις για ιστορικά γεγονότα, οι οποίες δείχνουν, είτε άγνοια, είτε ημιμάθεια, είτε σκοπιμότητα. Τελευταία έγραψε, απευθυνόμενος στην πρώην υπουργό, Άννα Διαμαντοπούλου, το εξής: «Όταν επικαλείται η κυρία Διαμαντοπούλου την Συνθήκη της Λωζάνης, ξεχνά ότι την «δική μας» μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη κανείς εδώ δεν την αποκαλεί χριστιανική ορθόδοξη, αλλά ελληνική και ότι η πιστή εφαρμογή του γράμματος της Συνθήκης προβλέπει αποστρατιωτικοποιημένα νησιά, κ.λπ. Φτάνει πια, να φοβόμαστε να πούμε τα αυτονόητα, που πριν από μερικές δεκαετίες ήταν η επίσημη εθνική πολιτική, για να μη βγουν κάτι άξεστοι ημιμαθείς σωβινιστές, ή μερικοί επιτήδειοι καιροσκόποι πολιτευτές, να αρχίσουν τα εμετικά περί προδοσίας, εθνικής μειοδοσίας, εθνομηδενισμού κι ακόμα χειρότερα!».
-Για να τοποθετείται ο Καβαλιώτης καθηγητής του πανεπιστημίου Θεσσαλίας, θεωρούμε πως γνωρίζει την Συνθήκη της Λωζάνης, αν και το επιστημονικό αντικείμενο του, δεν είναι η ιστορία. Επομένως, αν γνωρίζει την Συνθήκη της Λωζάνης, θα έχει διαβάσει ότι, η σύμβαση (συμφωνία) για την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας υπογράφηκε τον Ιανουάριο του 1923, ενώ η Συνθήκη υπογράφηκε τον Ιούλιο του ίδιου έτους. Ήταν μία διμερής συμφωνία, που εντάχθηκε στην Συνθήκη της Λωζάνης, σύμφωνα με το άρθρο 142, το οποίο ανέφερε το εξής: «Η συνομολογηθείσα την 30ην Ιανουαρίου 1923, μεταξύ της Ελλάδος και της Τουρκίας, ειδική σύμβασις περί ανταλλαγής των ελληνικών και τουρκικών πληθυσμών, θα έχη μεταξύ των δύο τούτων υψηλών συμβαλλόμενων μερών την αυτήν ισχύν και κύρος, ως εάν περιλαμβάνετο εν τη παρούση Συνθήκη».
-Στην συνδιάσκεψη για την ανταλλαγή των πληθυσμών, ωστόσο, μπήκε όρος να εξαιρεθούν οι Έλληνες (Ρωμιοί) κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης και οι μουσουλμάνοι κάτοικοι της Δυτικής Θράκης. Άρα, δεν πρόκειται για κάποιο σωβινιστικό απωθημένο, ότι αποκαλούμε στην Ελλάδα την «μειονότητα» (σ.σ. να μην λησμονούμε τι επακολούθησε στην δεκαετία του 1950, όταν εκδιώχθηκαν χιλιάδες Ρωμιοί από την Κωνσταντινούπολη και η ελληνορθόδοξη κοινότητα συρρικνώθηκε) που βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη ελληνική. Οι ορθόδοξοι χριστιανοί στην Κωνσταντινούπολη είναι Έλληνες! Αντίθετα, στην δυτική Θράκη, ο μουσουλμανικός πληθυσμός δεν ήταν (και δεν είναι) μόνο τουρκικής καταγωγής. Η συμφωνία αφορά τα δικαιώματα του συνόλου του μουσουλμανικού πληθυσμού και όχι μόνο τους μουσουλμάνους με τουρκική καταγωγή.
-Όσον αφορά την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου πελάγους (Μυτιλήνη, Χίο, Σάμο, Ικαρία), στο άρθρο 13 της Συνθήκης αναφέρεται ότι: «Αι ειρημέναι νήσοι, δεν θα χρησιμοποιθώσιν εις εγκατάστασιν ναυτικής βάσεως, ή εις ανέγερσιν οχυρωματικού τινός έργου» και «Αι ελληνικαί στρατιωτικαί δυνάμεις εν ταις ειρημέναις νήσοις, θα περιορισθώσι εις τον συνήθη αριθμόν των δια των στρατιωτικήν υπηρεσίαν καλουμένων, οίτινες δύνανται να εκγυμνάζωνται επί τόπου, ως και εις δύναμιν χωροφυλακής και αστυνομίας, ανάλογον προς την εφ’ ολοκλήρου του ελληνικού εδάφους υπάρχουσαν τοιαύτην». Απ’ όσο γνωρίζουμε, σε κανένα από τα παραπάνω νησιά, το ελληνικό πολεμικό ναυτικό δεν έχει ναυτική βάση. Ενώ, οι στρατιωτικές δυνάμεις που υπάρχουν εξυπηρετούν την άμυνα και την προστασία του ελληνικού εδάφους. Η Συνθήκη της Λωζάνης, επομένως, δεν αναφέρει αποστρατιωτικοποίηση των νησιών, αλλά περιορισμό των στρατιωτικών δυνάμεων. Όμως, όσο η Τουρκία διατηρεί μεγάλη αποβατική δύναμη στα παράλια της Μικράς Ασίας, οφείλει η Ελλάδα να έχει ανάλογη στρατιωτική ισχύ στα νησιά.
-Ας σταματήσουν ο Κ. Λαλένης και οι ομοϊδεάτες του, να εκφράζουν επικίνδυνες απόψεις, σε μία ιδιαίτερα ρευστή περίοδο, που η γείτονα χώρα εγείρει έντονες και ανιστόρητες διεκδικήσεις, σε βάρος της Ελλάδας. Φτάνει πια!
