Ένας δυστυχισμένος πατέρας δαιμονισμένου παιδιού κατέφυγε στον Κύριο, όπως ακούμε στο ιερό Ευαγγέλιο αυτής της Κυριακής και με πόνο Τον παρακάλεσε: «ει τι δύνασαι, βοήθησον ημίν». Αν μπορείς να κάνεις κάτι, βοήθησέ μας. Ο Κύριος του αποκρίθηκε ότι, αν έχει πίστη, θα γίνει καλά το παιδί του. Διότι, όλα είναι δυνατά σ’ εκείνον που πιστεύει. Αμέσως τότε, ο πατέρας φώναξε με όλη την δύναμη της πονεμένης ψυχής του: «πιστεύω, Κύριε· βοήθει μου τη απιστία»! Πιστεύω, Κύριε, ότι έχεις την δύναμη να με βοηθήσεις, αλλά η πίστη μου είναι αδύναμη. Βοήθησέ με να απαλλαγώ από την ολιγοπιστία μου.
Οξύμωρος λόγος! Ενώ από τη μια λέει ότι πιστεύει στην θεία δύναμη του Κυρίου, από την άλλη ομολογεί την «απιστία», δηλαδή την ολιγοπιστία του. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει κάποτε και σ’ εμάς. Ας δούμε, λοιπόν, που οφείλεται η ολιγοπιστία μας και τι θα πρέπει να κάνουμε για να ενισχύσουμε την πίστη μας.
Η πρώτη αιτία είναι η ασθενική πίστη μας. Είναι αλήθεια ότι και η δική μας πίστη είναι κάποτε αδύναμη, ασθενική. Πιστεύουμε ασφαλώς ότι ο Κύριος είναι ο παντοδύναμος Θεός. Κλονιζόμαστε, όμως, την ώρα της δοκιμασίας. Απογοητευόμαστε όταν σιωπά ο Θεός στα αιτήματα της προσευχής μας. Μας κυριεύει ο φόβος και ο πανικός, όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με αδιέξοδα. Ορθώνονται μέσα μας αμφιβολίες και ερωτηματικά, διότι λησμονούμε τις επαγγελίες του Θεού.
Ο Κύριος επανειλημμένως μας έχει βεβαιώσει ότι προνοεί και φροντίζει για όλες τις ανάγκες μας. Όλα, άλλωστε, είναι δυνατά για τον παντοκράτορα Κύριο: «Τα αδύνατα παρά ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστι» (Λουκ. ιη΄ 27). Κάποτε, όμως, λησμονούμε την θεϊκή παντοδυναμία του, τα αμέτρητα θαύματα που επιτέλεσε σε όλη την ιστορία της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης. Παραθεωρούμε ότι, η θεία δύναμή του υπερβαίνει τους νόμους και τα στοιχεία της φύσεως, θεραπεύει ασθένειες, ανασταίνει νεκρούς.
Τις κρίσιμες ώρες της δοκιμασίας, τότε που αισθανόμαστε τις δυσκολίες να πληθαίνουν και να μας προξενούν αγωνία και ανησυχία, τότε που η πίστη μας κλονίζεται, είναι πολύ ενισχυτικό να ανατρέχουμε στο παρελθόν μας, στην προσωπική μας ζωή, να θυμόμαστε κρίσιμες περιστάσεις που αντιμετωπίσαμε άλλοτε. Αν εξετάσουμε προσεκτικά τη ζωή μας, θα διακρίνουμε το αόρατο, παντοδύναμο χέρι του πανάγαθου Θεού να επεμβαίνει και να μας κατευθύνει προς το αιώνιο συμφέρον μας. Θα διαπιστώσουμε ότι πολλές φορές ενήργησε με θαυμαστό τρόπο ο Κύριος, προκειμένου να μας σώσει από κάποιον πνευματικό η σωματικό κίνδυνο.
Εκτός από την σωτήρια αυτή αναδρομή στο παρελθόν μας, είναι πολύ σημαντικό και το παράδειγμα που μας έδωσε σήμερα ο δύστυχος πατέρας της ευαγγελικής περικοπής. Την στιγμή που κατάλαβε ότι η πίστη του κινδύνευε να σβήσει και η αμφισβήτηση πολιορκούσε την σκέψη του, τότε κατέφυγε στον Κύριο και με όλη του την καρδιά Τον ικέτευσε να αναπληρώσει Εκείνος την ασθενική πίστη του και να τον ενισχύσει.
Ας ζητούμε λοιπόν κι εμείς από τον Κύριο να δυναμώνει την πίστη μας, να την στερεώνει, να την θερμαίνει, να την ενισχύει, να την αυξάνει και να την τελειοποιεί. Με όλη την ζέση της καρδιάς μας να ικετεύουμε τον παντοδύναμο Θεό: «Βοήθει μου τη απιστία», Κύριε. Τότε θα αισθανόμαστε έκδηλη την παρουσία του· την μυστική επίσκεψή του. Θα μπορούμε να βεβαιώνουμε κι εμείς ότι «ζη Κύριος ο Θεός των δυνάμεων» (Γ΄ Βασ. ιζ΄ 1). Είναι ζωντανός ο Θεός μας!
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ.Ν.Θ. ιερομόναχος Χρυσόστομος Μουστακλής
