-Απέχουμε μερικές ώρες από την διεξαγωγή των ευρωεκλογών στην Ελλάδα. Ο βουλευτής Καβάλας της Νέας Δημοκρατίας, Μακάριος Λαζαρίδης, μεταξύ (αρκετών) άλλων, κάλεσε τους Έλληνες και τις Ελληνίδες να ασκήσουν το δικαίωμα του εκλέγειν, γιατί τα επόμενα πέντε έτη θα ληφθούν σημαντικές αποφάσεις μέσα στην ευρωπαϊκή «οικογένεια». «Η ψήφος των πολιτών αφορά τις αποφάσεις που λαμβάνονται για την ζωή και την καθημερινότητα τους», είπε και πρόσθεσε ότι, το ογδόντα τοις εκατό (80%) των νόμων που ψηφίζονται στα εθνικά Κοινοβούλια, είναι νόμοι που προέρχονται από το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
-Τα πρώτα ερωτήματα που θέτουμε, λοιπόν, είναι, γιατί υφίστανται τα εθνικά Κοινοβούλια, ποιος είναι ο ρόλος των εθνικών βουλευτών και γιατί οι πολίτες εκλέγουν εθνική κυβέρνηση; Αφού η πολιτική χαράσσεται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και τα ευρωπαϊκά όργανα δίνουν, ουσιαστικά, την κατεύθυνση στις εθνικές κυβερνήσεις, να αποφασίσουν τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να εκχωρήσουν την διακυβέρνηση σε ένα κυβερνητικό σχήμα των Βρυξελών. Να είστε σίγουροι, πως οι λαοί δεν θα δεχτούν ποτέ μία κεντρική ευρωπαϊκή διακυβέρνηση. Άλλωστε, η προσπάθεια να επιβληθούν νόμοι από τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι ο λόγος που οι πολίτες αποστασιοποιούνται από τα ευρωπαϊκά πράγματα και τις ευρωεκλογές. Είναι η σκληρή πολιτική γραμμή των Βρυξελών και του Στρασβούργου, που κάνει τον ευρωσκεπτικισμό να διογκώνεται και τους ευρωπαίους να αποστρέφονται όχι την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά τα κέντρα που λαμβάνονται οι αποφάσεις.
-Είναι πολύ λυπηρό για τον Μακάριο Λαζαρίδη και τους Έλληνες βουλευτές, να ψηφίζουν ότι αποφασίζουν στο Στρασβούργο και τις Βρυξέλες. Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα και θα αναφέρουμε μόνο αυτό, η ψήφιση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (Κ.Α.Π.), που ξεσήκωσε θύελλα αντίδρασης στον αγροτικό κόσμο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Κ.Α.Π. προκάλεσε σοβαρό πλήγμα στον πρωτογενή τομέα στην Ελλάδα, αποδιάρθρωσε την ελληνική αγροτική παραγωγή και αφαίρεσε την ανταγωνιστικότητα από τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα. Δυστυχώς, το εθνικό Κοινοβούλιο και οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα υιοθέτησαν, χωρίς «δεύτερη σκέψη», τους νόμους που ψηφίστηκαν στο ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Εμείς δεν θέλουμε οι Έλληνες βουλευτές να είναι «εκτελεστικά όργανα» των αποφάσεων των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
-Από την άλλη πλευρά, αν σταματήσει το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να νομοθετεί, θα αναρωτηθείτε γιατί να ψηφίζουμε εκπροσώπους σ’ αυτό. Κατά την άποψη μας, το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να λαμβάνει αποφάσεις για τα ζητήματα που αφορούν την σχέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τα κράτη που δεν είναι μέλη της και τους διεθνείς Οργανισμούς. Για παράδειγμα, είμαστε βέβαιοι πως αν αποφάσιζε το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (και όχι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ορισμένοι πολιτικοί ηγέτες), η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα εμπλεκόταν στον πόλεμο της Ρωσίας με την Ουκρανία. Ποιοι ευρωβουλευτές θα ψήφιζαν να δαπανηθεί πακτωλός χρημάτων των ευρωπαίων πολιτών, για να ενισχυθεί μία χώρα που δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ουκρανία), που δέχτηκε επίθεση από μία άλλη χώρα εκτός της ευρωπαϊκής «οικογένειας» (Ρωσία). Τα ευρωπαϊκά όργανα, πλην του Κοινοβουλίου, λειτούργησαν ως «πιόνια» του ΝΑΤΟ.
-Έχοντας την απόφαση της πλειοψηφίας των ευρωβουλευτών, για αποχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την πολεμική σύγκρουση στην Ουκρανία, η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα κατέθετε την επίσημη ευρωπαϊκή θέση προς το ΝΑΤΟ. Κι ας τολμούσε ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ να «κουνήσει το δάχτυλο» στους ευρωβουλευτές! Εν κατακλείδι, για να λειτουργήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, πρέπει τα όργανα της να μην αναμιγνύονται στα εσωτερικά ζητήματα των κρατών μελών. Από την άλλη πλευρά, τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οφείλουν να προστατεύουν τα κράτη μέλη από τον αθέμιτο ανταγωνισμό και οποιαδήποτε άλλη απειλή από τρίτες χώρες και Οργανισμούς. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η «ασπίδα» των κρατών μελών και όχι αυτή που ρυθμίζει τις ζωές των πολιτών. Το δεύτερο αποφασίζουν οι πολίτες, όταν ψηφίζουν στις εθνικές εκλογές για την κυβέρνηση της χώρας τους.
