-Αν μη τι άλλο, η εκλογή του «θείου Ντόναλντ» στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, υποχρέωσε την πολιτική ελίτ στην Ευρωπαϊκή Ένωση να συζητήσουν σοβαρά για την αμυντική θωράκιση της Ευρώπης. Αυτό είναι θετικό, καταρχάς, γιατί δεν μπορεί μία ήπειρος να εξαρτιέται στρατιωτικά από μία χώρα που βρίσκεται σε άλλη ήπειρο. Κατά την άποψη μου, καρντάσια, η στρατιωτική απεξάρτηση της Ευρώπης από τις Η.Π.Α. άργησε μερικές δεκαετίες. Έπρεπε να γίνει στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και συγκεκριμένα το 1991. Εκείνη την χρονιά, συνέβησαν δύο μεγάλα ιστορικά γεγονότα. Η διάλυση του «Συμφώνου της Βαρσοβίας» και η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης (με χρονολογική σειρά).
-Ήταν η ευκαιρία, τότε, η Ευρωπαϊκή Ένωση να διευρυνθεί πολιτικά, οικονομικά, εδαφικά, πληθυσμιακά και, βεβαίως, στρατιωτικά. Εντάσσοντας στην Ένωση, όλα τα κράτη μέλη του «Συμφώνου της Βαρσοβίας» (του ΝΑΤΟ της ανατολικής Ευρώπης) και του πρώην «υπαρκτού σοσιαλισμού». Οι ηγέτες και τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όμως, παρέμειναν προσκολλημένοι στο άρμα των Η.Π.Α. Και συνέχισαν να θεωρούν εχθρό την ανατολική πλευρά της Ευρώπης, κυρίως την Ρωσία, που υπέστη σοβαρό σοκ!
-Οι δυτικοευρωπαίοι, λοιπόν, αντί να προσεγγίσουν τους ανατολικούς και να βάλουν στην άκρη τους Αμερικανούς, με σκοπό να οικοδομήσουν την μεγάλη και ενωμένη Ευρώπη, που θα γινόταν το «αντίπαλο δέος» στον αμερικανικό ηγεμονισμό, κλείστηκαν στο πολιτικό καβούκι τους.
-Ούτε όταν το ΝΑΤΟ, δηλαδή οι Η.Π.Α., διέλυσε την Γιουγκοσλαβία, πάλι στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αντιλήφθηκαν τι θα επακολουθούσε τον 21ο αιώνα. Συνέχισαν να «ομφαλοσκοπούν» και να ακολουθούν στα βήματα που χάρασσε ο ισχυρός (στο θολωμένο τους μυαλό) σύμμαχος στην απέναντι άκρη του Ατλαντικού ωκεανού.
-Σήμερα, λοιπόν, που στις Η.Π.Α. ανέλαβε νέος «σερίφης», εντελώς διαφορετικός από τον προηγούμενο «πλανητάρχη», βλέπουν να χάνεται η γη κάτω από τα πόδια τους! Και πανικόβλητοι, προσπαθούν να δημιουργήσουν μία αμυντική οντότητα, για να αντιμετωπίσουν τον πρώην εχθρό, του πρώην (ισχυρού) συμμάχου τους!
-Αλήθεια, πως σκέφτονται να αντιπαρατεθούν απέναντι στην πυρηνική απειλή της Ρωσίας; Στέλνοντας ηλεκτροκίνητα άρματα μάχης στο μέτωπο του πολέμου; Ή εκτοξεύοντας χάρτινα καλαμάκια εναντίον των ρωσικών στόχων; Πρέπει να αποφασίσουν. Θα συνεχίσουν στην «πράσινη μετάβαση», ή θα κάνουν την Ευρωπαϊκή Ένωση μία ισχυρή στρατιωτική μηχανή;
