-Είναι βέβαιο πως η παραίτηση από την θέση του υφυπουργού κλιματικής κρίσης και πολιτικής προστασίας (σ.σ. στις αρχές Μαρτίου 2025), αλλά και η δήλωση, ότι θέλει να τεθεί απευθείας ενώπιον του ειδικού δικαστηρίου, δεν είναι προσωπική απόφαση του Χρήστου Τριαντόπουλου. Πρόκειται για πολιτικούς ελιγμούς, που επιβλήθηκαν από την ηγεσία της κυβέρνησης και του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας. Η υπόθεση του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη, έχει «τραυματίσει» πολύ σοβαρά την αξιοπιστία της κυβέρνησης. Κι αυτό φαίνεται σε όλες τις μετρήσεις κοινής γνώμης (δημοσκοπήσεις), που έχουν πυκνώσει μετά από τις μαζικές λαϊκές συγκεντρώσεις τον περασμένο Ιανουάριο και τον περασμένο Φεβρουάριο.
-Πιστεύουμε ότι ζητήθηκε από τον Χρ. Τριαντόπουλο να παραιτηθεί από υφυπουργός και στην συνέχεια να πει ότι θέλει να «δικαστεί» από τους ανώτερους δικαστικούς λειτουργούς, χωρίς να περάσει από την προανακριτική επιτροπή της Βουλής των Ελλήνων. Και ο λόγος είναι, ότι ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν επιθυμεί να «σέρνεται» το ζήτημα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη τους επόμενους μήνες. Διότι, αν γινόταν η προανακριτική επιτροπή, είναι βέβαιο πως θα εμπλουτιζόταν η δικογραφία σε βάρος του Χρ. Τριαντόπουλου και δεν αποκλείεται, η κατηγορία να αναβαθμιζόταν από πλημμέλημα σε πιο σοβαρή! Επίσης, με τον ίδιο (πολιτικό) ελιγμό, ο «εντολοδόχος» Χρ. Τριαντόπουλος έβγαλε από την «δύσκολη θέση» τα μέλη της προανακριτικής επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων, τα οποία θα έπρεπε, με βάση τα νέα στοιχεία, να αποφασίσουν την παραπομπή του στο ειδικό δικαστήριο.
-Έτσι, με την υπάρχουσα δικογραφία και με την κατηγορία να θεωρείται πλημμέλημα, ο Χρ. Τριαντόπουλος θα «πέσει στα μαλακά» στο ειδικό δικαστήριο! Θα αθωωθεί «πανηγυρικά» και θα επιστρέψει στην κεντρική πολιτική σκηνή με «τιμή και δόξα»! Το κυριότερο είναι, ότι η κυβέρνηση και το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, θα «κλείσουν» το ζήτημα της απονομής δικαιοσύνης για το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, όσον αφορά την ευθύνη πολιτικών προσώπων και θα έχουν ένα «καλό χαρτί» απέναντι στους αντιπάλους τους, που έκαναν «σημαία» στην κριτική τους, εναντίον του πρωθυπουργού, το δυστύχημα στα Τέμπη.
-Μετά από την πρόταση δυσπιστίας, η κυβέρνηση του Κυρ. Μητσοτάκη πήρε ένα ακόμα «δώρο» από τους πολιτικούς αντιπάλους του! Την ψήφιση, με πλειοψηφία 277 στους 297 βουλευτές, της πρότασης που έκανε το Πα.Σο.Κ., για την σύσταση προανακριτικής επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων για το δυστύχημα στα Τέμπη. Με την πρόταση δυσπιστίας, η οποία απορρίφθηκε από την κυβερνητική πτέρυγα της Βουλής, η κυβέρνηση κέρδισε 6 μήνες, για να συνεχίσει το καταστροφικό έργο της, χωρίς καμία «παρενόχληση» από τις παρατάξεις της «αντιπολίτευσης». Μέσα στο εξάμηνο αυτό και με το «κλείσιμο» της υπόθεσης Χρ. Τριαντόπουλου, οι κυβερνώντες θα προβάλλουν, απερίσπαστα, την πολιτική του νέου κυβερνητικού σχήματος, που θα είναι για «εσωτερική κατανάλωση». Έτσι, «χτίζοντας» ένα δήθεν φιλολαϊκό προφίλ, οι κυβερνώντες ευελπιστούν πως θα ανακόψουν την δημοσκοπική ελεύθερη πτώση. Και το ερχόμενο φθινόπωρο, με πιο «ήσυχα νερά» στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό, είναι πιθανό ο πρωθυπουργός να προσφύγει σε πρόωρες εθνικές εκλογές!
-Όχι γιατί θα είναι σίγουρος ότι θα κατακτήσει την αυτοδυναμία, η ανάδειξη αυτοδύναμης κυβέρνησης είναι «όνειρο θερινής νύχτας», αλλά για να κρατήσει την «πρωτιά» με ένα αξιοπρεπές εκλογικό ποσοστό, που θα είναι «προίκα» για να διαπραγματευτεί την κυβερνητική συνεργασία. Τότε θα επιβραβευτούν οι πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες «έβαλαν πλάτη», για να στηριχθεί σήμερα μία κυβέρνηση που ασκεί την εξουσία, παρά την απώλεια της λαϊκής εμπιστοσύνης. Παρεμπιπτόντως, είναι πιο σημαντική η ψήφος εμπιστοσύνης των βουλευτών προς την κυβέρνηση, από την λαϊκή εμπιστοσύνη;
-Υ.Γ. Είναι γελοίος ο διαχωρισμός που γίνεται σε συστημικά και αντισυστημικά κόμματα, όταν υπάρχουν «συγκοινωνούντα δοχεία» και εξυπηρετούνται, μόνο, πολιτικά συμφέροντα. Κάνετε, λοιπόν, υπομονή έως το φθινόπωρο, για να δείτε ποια είναι τα «συγκοινωνούντα δοχεία» και αν υπάρχει διαφορά μεταξύ συστημικού και αντισυστημικού κόμματος. Όπως δεν υπήρχε καμία διαφορά μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών δυνάμεων. Οι εκλογές, είναι ο «καθρέφτης» της πολιτικής ζωής.
