Ένα “μικρό” σχολείο δεν μπορεί να “ανθίσει”. Ένα “μεγάλο” σχολείο μπορεί να “σπάσει” σε μικρότερα

-Δεν καταλαβαίνουμε γιατί το ξύλινο δάπεδο, τα ξύλινα κουφώματα (πόρτες, παράθυρα) και η κεραμοσκεπή, είναι αποτρεπτικός παράγοντας για να λειτουργήσει ένα παλιό κτήριο ως σχολική στέγη. Θα μπορούσαν τα ξύλινα τμήματα να επιστρωθούν με ειδικό βερνίκι προστασίας από πυρκαγιά, όπως θα γίνει με τα αντίστοιχα στην δημοτική καπναποθήκη κι έτσι, να μειωθεί ο κίνδυνος να καεί το κτήριο όπου στεγαζόταν το 10ο δημοτικό σχολείο Καβάλας. Απορούμε, γιατί τα δύο έτη που είναι άδειο το κτήριο δεν έγινε η εργασία αυτή, όπως και κάθε άλλη εργασία για την πυροπροστασία. Όσον αφορά το μειονέκτημα της πρόσβασης ατόμων με κινητικό πρόβλημα στο κτήριο και κυρίως στον όροφο του κτηρίου, θεωρούμε ιδανικό παράδειγμα πάλι την δημοτική καπναποθήκη, στην οποία τοποθετήθηκε εσωτερικός ανελκυστήρας! Δηλαδή, υπάρχουν λύσεις για να ξεπεραστούν ορισμένα τεχνικά ζητήματα, ώστε να εξασφαλιστεί η προσβασιμότητα και να μειωθούν οι κίνδυνοι για τους χρήστες του κτηρίου (μαθητές και εκπαιδευτικούς).

-Ο δήμαρχος, Θόδωρος Μουριάδης, ήταν κατηγορηματικός! «Το κτήριο είναι ακατάλληλο. Η συνείδησή μου, δεν μου επιτρέπει να ξαναγυρίσουν τα παιδιά του 10ου δημοτικού σχολείου», είπε, στην συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου την Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2024. Η άρνηση του δημάρχου για το κτήριο, όπως και η θετική γνωμοδότηση (της πλειοψηφίας) του δημοτικού συμβουλίου για την συγχώνευση του 10ου δημοτικού σχολείου με το 12ο δημοτικό σχολείο, θα ληφθούν σοβαρά υπόψη από την κεντρική διοίκηση. Και ενισχύουν την σχετική εισήγηση της διευθύντριας πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Καβάλας.

-Αλλά, αν δεν επιστρέψει το 10ο δημοτικό σχολείο στην «ιστορική έδρα» του, που θα πάει και τι θα απογίνει το παλιό νεοκλασικό κτήριο απέναντι από το Δημαρχείο (και πίσω από την Μεγάλη Λέσχη);

-Πρόσφατα, ανακοινώθηκε ότι η δημοτική Αρχή του Δήμου Καβάλας κατέθεσε αίτημα, για την παραχώρηση στον Δήμο δύο ακόμα ορόφων (του 3ου και του 4ου) στο κτήριο του πρώην Εθνικού Οργανισμού Καπνού (Ε.Ο.Κ.), ώστε να συγκεντρωθούν στο κτήριο όλες οι Υπηρεσίες του Δήμου. Είναι ένα εύλογο αίτημα, γιατί με την στέγαση όλων των Υπηρεσιών στο ίδιο κτήριο, θα εξυπηρετούνται καλύτερα οι δημότες.

-Αν ικανοποιηθεί το αίτημα, τότε στην περιοχή θα υπάρχουν αρκετά άδεια παλιά κτήρια! Εκτός από το σημερινό Δημαρχείο και το κτήριο που στεγαζόταν η Τεχνική Υπηρεσία, θα έχουμε το (μισό) ακίνητο «Μούτουλα», το πρώην 10ο δημοτικό σχολείο και τις (δύο) καπναποθήκες που αγόρασε ο Δήμος Καβάλας (παλιό ωδείο).

-Είμαστε βέβαιοι, ότι ο δήμαρχος δεν θα αφήσει ανεκμετάλλευτο το κτήριο του 10ου δημοτικού σχολείου. Γι’ αυτό και δεν «καίγεται» αν γίνει η συγχώνευση με το 12ο δημοτικό σχολείο. Ίσως και να αποφάσισε πως θα το «αξιοποιήσει» και θέλει να «τελειώσει» με το ζήτημα της επιστροφής των μαθητών και των εκπαιδευτικών στο κτήριο. Διότι, δεν μπορεί να συνεχίσει να το κρατά άδειο, χωρίς να κάνει καμία παρέμβαση βελτίωσης, ή ενεργειακής αναβάθμισης. Η εισήγηση (της διευθύντριας πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης) για την συγχώνευση με το 12ο δημοτικό σχολείο, θα του «λύσει τα χέρια»!

-Αν και δεν χρειάζεται να συγχωνευτούν τα δύο σχολεία, για να δημιουργηθεί ένα 12θέσιο δημοτικό σχολείο στις κτηριακές εγκαταστάσεις του 12ου δημοτικού σχολείου. Μπορούν να «μοιραστούν» τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις ως αυθύπαρκτες οντότητες, όπως ανέφερε ο δημοτικός σύμβουλος, Ξενοφών Κροκίδης. Όσον αφορά τον αριθμό των μαθητών και μαθητριών, με τον πρόχειρο μαθηματικό υπολογισμό που κάναμε, τα τμήματα που θα δημιουργηθούν, θα έχουν λιγότερους από 25 μαθητές ανά τμήμα, είτε έχουμε ένα 12θέσιο, είτε δύο 6θέσια σχολεία.

-«Αφήστε το σχολείο ν’ ανθίσει! Δουλεύει πάρα πολύ καλά. Αφήστε την εκπαίδευση να πάει μπροστά. Μη γίνεστε τροχοπέδη», είπε, φορτισμένη, η διευθύντρια του 10ου δημοτικού σχολείου στους δημοτικούς συμβούλους. Σήμερα, με 120 μαθητές και μαθήτριες, το 10ο δημοτικό σχολείο μπορεί «ν’ ανθίσει». Όταν ο αριθμός μειωθεί κάτω από τους εκατό, τα επόμενα πέντε έτη, ποιο θα είναι το παραγόμενο εκπαιδευτικό έργο και για ποια ποιότητα στην εκπαίδευση θα μιλάμε; Είναι αντι-εκπαιδευτικό να υπάρχουν τμήματα με περισσότερους από 25 μαθητές. Όταν φτάσουμε στα τμήματα με λιγότερους από 15 μαθητές δεν θα ισχύει το ίδιο; Ένα «μικρό» σχολείο (σε αριθμό μαθητών) δεν μπορεί να μεγαλώσει και ν’ ανθίσει. Ενώ, ένα «μεγάλο» σχολείο, μπορεί να «σπάσει» σε μικρότερα, με τον απαραίτητο αριθμό μαθητών και εκπαιδευτικών.

-Σχετικά με την κοινωνικοποίηση και το θλιβερό φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού, που ανθεί μόνο στις μεγάλες σχολικές μονάδες, θέλουμε να σχολιάσουμε το εξής. Η ενδοοικογενειακή βία μπορεί να υπάρξει σε μία πολυμελή, ή πολύτεκνη, οικογένεια. Αλλά, μπορεί να εμφανιστεί και σε μία μονογονεϊκή οικογένεια. Αν τα παιδιά μεγαλώνουν μέσα σε οικογενειακό περιβάλλον με βία, καθημερινά, θα γίνουν επιθετικά και παραβατικά, είτε πηγαίνουν σε σχολείο με ολιγομελή τμήματα, είτε σε σχολείο με «μεγάλα» τμήματα.

-Επίσης, δεν καταλαβαίνουμε γιατί η κοινωνικοποίηση του παιδιού γίνεται πιο σωστά αν φοιτά σε μικρό τμήμα σχολείου. Οι τρεις μαθητές σε ένα σχολείο ακριτικού νησιού και τα παιδιά που πηγαίνουν στο σχολείο ενός ορεινού χωριού, σε υψόμετρο άνω των 1.000 μέτρων, θα κοινωνικοποιηθούν πιο σωστά, από τα παιδιά ενός σχολείου στην πόλη της Καβάλας;