Στην χώρα των Γεργεσηνών κατοικούσαν άνθρωποι που είχαν συνηθίσει στην παρανομία, γιατί απαγορευόταν να τρώνε χοιρινό κρέας, ή να πουλάνε στους ειδωλολάτρες χοίρους. Οι κάτοικοι όμως περιφρονούσαν τον Νόμο, τον καταπατούσαν χωρίς συστολή και αύξαναν ανενόχλητοι τα εισοδήματά τους. Εμπορεύονταν την αμαρτία και ήταν πολύ ευχαριστημένοι, γιατί τους άφηνε σημαντικά κέρδη. Μπορεί και στην συναγωγή να υποκρίνονταν τους ευσεβείς και τους δίκαιους. Όταν όμως έφθασε σ αυτή την χώρα ο Κύριος και εξεδίωξε τα δαιμόνια από εκείνους τους δυστυχισμένους ανθρώπους και τους έδωσε την άδεια να μπουν στην αγέλη των χοίρων, τότε οι Γεργεσηνοί αν και θεραπεύτηκαν, έδιωξαν τον Κύριο! Ο λόγος; Χάνουν ανέλπιστα τα παράνομα κέρδη τους! Είχαν βολευτεί με την συνείδησή τους και ήταν δούλοι της ύλης. Μόλις ο Κύριος τους τιμώρησε για τις παραβάσεις τους, εξανίστανται! Γίνεται ανεπιθύμητος!
Για πόσους όμως και σήμερα ο Κύριος γίνεται ανεπιθύμητος! Πως μπορεί να είναι επιθυμητός ο Κύριος που λέει: «Δικαιοσύνην μάθετε οι ενοικούντες επί της γης», που ζητάει ειλικρίνεια, τιμιότητα από τους ανθρώπους, που στην ατομική και στην κοινωνική τους ζωή καταπατούν θεληματικά τον θείο νόμο; Που χρησιμοποιούν κάθε αθέμιτο μέσο για να αυξήσουν τα παράνομα κέρδη τους;
O Κύριος είναι το Φως το ολόλαμπρο και το δυνατό, που τους μπερδεύει και ενοχλεί την συνείδησή τους. Αλλά, δεν τολμούν και να τα βάλουν ανοικτά μαζί Του. Δεν βρίζουν. Δεν παρουσιάζονται φανατικοί εχθροί Του. Κάθε άλλο. Τηρούν και τα προσχήματα: «Να δώσουμε κάτι στο ναό, ή λίγα ευρώ σε κανένα φτωχό; Ευχαρίστως. Να βάλουμε την εικόνα του Χριστού στο μαγαζί, ή στο αυτοκίνητό μας. Μη ζητάς, όμως, να επέμβεις στις δουλειές μας, μην επιμένεις να κόψουμε τις κακές μας συνήθειες, να αλλάξουμε ζωή. Ω όχι! Μην επιμένεις! Στην εποχή μας, δεν μπορεί κανείς να εφαρμόσει τον Νόμο του Θεού».
Δεν ξέρουμε όμως, πως όταν διώχνουμε τον Κύριο, τότε γινόμαστε δεσμώτες της ελευθερίας μας. Υποδουλωνόμαστε στην ύλη. Γινόμαστε σκλάβοι του χρήματος, όπως τόσοι και τόσοι στην εποχή μας.
Πόσο διαφορετικά είναι, όταν ο Κύριος είναι επιθυμητός, όταν είναι ο έρως και ο εραστής της ζωής μας! Επιθυμητός «σύντροφος, φίλος και αδερφός», όχι μόνο την Κυριακή, αλλά όλες τις ημέρες της εβδομάδας στο γραφείο, στο εργοστάσιο, στο χωράφι. Και η παρουσία Του, να κατευθύνει την ζωή μας και η ζωή μας να ακολουθεί τα ίχνη Του! Να είναι σύμφωνη με τις θείες Του εντολές!
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ.Ν.Θ. ιερομόναχος Νικόδημος Βαϊραμιτσλής
