Η ημέρα της ιουδαϊκής Πεντηκοστής αποτελεί μεγάλη εορτή για τον εβραϊκό λαό. Η εβραϊκή παράδοση αναφέρει πως πενήντα ημέρες μετά την έξοδο των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο, παραδόθηκε στον προφήτη Μωυσή ο νόμος. Πέραν από την ανάμνηση της σύναψης της διαθήκης, ανάμεσα στον Ισραήλ και τον Θεό στο Σινά, εορταζόταν και οι «απαρχές», δηλαδή η προσφορά στον Θεό από τους νέους καρπούς. Για τον λόγο αυτό, συνέρρεαν στην Ιερουσαλήμ πλήθη Ιουδαίων από κάθε περιοχή του αρχαίου κόσμου, όπως επιβεβαιώνει το αποστολικό ανάγνωσμα. Πενήντα μέρες από την αγία Ανάστασή του Ιησού Χριστού (και δέκα ημέρες από την αγία Ανάληψή Του), πραγματοποιείται η Θεία επαγγελία «και ιδού εγώ αποστέλλω την επαγγελίαν του πατρός μου εφ’ ημάς∙ ημείς δε καθίσατε εν τη πόλει Ιερουσαλήμ έως ου ενδύσησθε δύναμιν εξ΄ ύψους» (Λουκ. 24,49).
Την πραγματοποίηση της υπόσχεσης αυτής, του Κυρίου, βιώνουμε έντονα και με συγκίνηση κατά την ανάγνωση του κειμένου των Πράξεων των αποστόλων, που γλαφυρά περιγράφει το γεγονός, με πρώτο σημείο αναφοράς την βοή. Το μέρος όπου με ενότητα βρίσκονταν οι άγιοι απόστολοι, δεν ήταν άλλο από το ίδιο υπερώο, όπου έλαβε χώρα ο Μυστικός Δείπνος. Εκεί παρέμεναν προσευχόμενοι, υπακούοντας στην προτροπή του Κυρίου. Ξαφνικά και απροειδοποίητα, ακούστηκε από τον ουρανό μία βοή, που έφερε τον ήχο και το τράνταγμα του δυνατού ανέμου, καταδεικνύοντας τον υπερφυσικό χαρακτήρα του φαινομένου, αλλά και την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, αφού ο ίδιος ο Κύριος λέγει, «το πνεύμα όπου θέλει πνεί, και την φωνήν αυτού ακούεις, αλλ’ ουκ είδας πόθεν έρχεται και που υπάγει…» (Ιωαν. 3,8). Έτσι, το κλειστό αυτό ανώγειο, πλήρες από την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, μεταμορφώνεται σε «κολυμβήθρα», όπως το παρομοιάζει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, όπου θα λάβει χώρα η βάπτισις των μαθητών «εν Πνεύματι», σύμφωνα με την πρόσφατη υπόσχεση του Ιησού Χριστού «υμείς δε βαπτισθήσεσθε εν Πνεύματι Αγίω ου μετά πολλάς ταύτας ημέρας» (Πραξ. 1,5).
Στο μεστό αυτό από την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, ανώγειο, δεν αργεί να δράσει η ενέργειά Του, που κατά τις αποστολικές γραμμές των Πράξεων, εμφανίζεται ως πύρινες γλώσσες, όχι μία, αλλά πολλές που κάθονται επί της κεφαλής κάθε μαθητή χωριστά. Αυτή η διανομή και πληθώρα των πύρινων γλωσσών, συμβολίζει τον πλούτο, την δωρεά και τα χαρίσματα της ενέργειας του Αγίου Πνεύματος. Η γλώσσα της φωτιάς, όμως, επίσης μαρτυρεί το πύρινο μήνυμα του αγίου ευαγγελίου που πρόκειται να κηρύξουν οι μαθητές στα πέρατα του κόσμου, με τις σωματικές τους γλώσσες. Πλήθη αλλοεθνών και ξενόγλωσσων Ιουδαίων, που συγκεντρώθηκαν λόγω του θορύβου, θαύμασαν πως οι εμπνεόμενοι και θεόπνευστοι λόγοι των Γαλιλαίων αλιέων, γίνονταν κατανοητοί στη μητρική τους διάλεκτο, αλλά αυτό ήταν μόνο η αρχή.
Οι καρποί της ενέργειας του Αγίου Πνεύματος αδελφοί, είναι η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η μακροθυμία, η καλοσύνη, η αγαθότητα, η πίστη, η πραότητα, η εγκράτεια (Γαλ. 5, 22-23). Ας τους μοιραζόμαστε με τους αδελφούς μας, όπως και σε μας ως δώρα, δόθηκαν.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ.Ν.Θ. ιερομόναχος Χρυσόστομος Ζαράρης
