Οι απόστολοι κλήθηκαν να πραγματοποιήσουν το σχέδιο της οικονομίας του Θεού στον τότε γνωστό κόσμο. Ενδεχομένως κάποιος θα πίστευε ότι εφόσον έχουν ζωντανή την παρουσία του Χριστού στην ζωή τους και ενεργή την χάρη του αγίου Πνεύματος μετά την ημέρα της Πεντηκοστής, όλα θα ήταν εύκολα γι’ αυτούς. Μπορεί να κατόρθωσαν να διαδώσουν το ευαγγέλιο σε όλη την γνωστή τότε οικουμένη, αλλά το γεγονός αυτό αδιαμφισβήτητα ήταν πολύ δύσκολο γι’ αυτούς. Ο απόστολος Παύλος στην Α΄ προς Κορινθίους επιστολή του, κεφάλαιο δ΄, στίχοι 9-16, τονίζει αυτό το γεγονός, περιγράφοντας τις δυσκολίες, την φτώχεια και την περιφρόνηση που ο ίδιος πέρασε, όπως και όλοι οι απόστολοι για την διάδοση του ευαγγελίου. Τα πρώτα χριστιανικά χρόνια, το έργο των αποστόλων ήταν γεμάτο κινδύνους, περιπέτειες, δάκρυα, ξυλοδαρμούς, φυλακίσεις, απειλές. Σε άλλο σημείο της επιστολής του, αναφέρεται σε διωγμούς και στερήσεις. Όλα τα παραπάνω όμως θεωρούνταν κανόνας από όλους τους αποστόλους, προκειμένου για την διάδοση του ευαγγελίου για την σωτηρία του κόσμου. Ταύτιζαν όμως την ζωή τους με την σταυρική πορεία της ζωής του Χριστού και χαίρονταν γι’ αυτό. Ακριβώς εξ αιτίας αυτής της διαδικασίας, ο απόστολος Παύλος επιμένει οι πιστοί να τον μιμηθούν, γιατί εκείνος μιμείται την ζωή του Θεανθρώπου που θυσιάστηκε για την σωτηρία όλου του κόσμου. Όλοι οι απόστολοι ανεξαιρέτως, όπως και ο απόστολος Ανδρέας, ο οποίος μαρτύρησε με σταυρικό θάνατο, μιμήθηκαν την ζωή του αρχηγού τους και με το παράδειγμά τους δίδαξαν τους ανθρώπους που πίστεψαν πώς να βιώνουν την χριστιανική πίστη. Η πορεία της ζωής ενός πιστού Χριστιανού είναι χαραγμένη με όλα όσα περιγράφει στην ζωή του ο απόστολος Παύλος και όλοι οι απόστολοι. Είναι ένα μαρτύριο στην καθημερινότητα που αφήνει ανεξίτηλη την μαρτυρία, την σφραγίδα της ορθοδοξίας στον κόσμο. Τούτο δεν γίνεται ασυνείδητα, αλλά ούτε επειδή πρέπει. Αποτελεί καθημερινό βίωμα που ελεύθερα επιλέγει ο πιστός να ακολουθήσει, όπως έκαναν οι απόστολοι και όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας μας.
Για κάποιους που δεν ενστερνίζονται την βιωματική αυτή κατάσταση, όλα τα παραπάνω είναι ακατανόητα και ενδεχομένως να θεωρηθούν και ανόητα. Βλέπουμε όμως τον απόστολο των εθνών, να κάνει λόγο για θέατρο προς τον κόσμο και μωρία διά Χριστόν. Δεν είναι λοιπόν πρωτοφανές το φαινόμενο, οι πιστοί χριστιανοί να φαίνονται στους υπόλοιπους ανόητοι και θεατρίνοι. Σύμφωνα με το αποστολικό ανάγνωσμα, αν κάποιος πιστός χαρακτηρίζεται από τους υπόλοιπους κατά αυτόν τον τρόπο, ενδεχομένως να βρίσκεται και στον σωστό δρόμο. Ας μιμηθούμε το παράδειγμα του αποστόλου Παύλου κι ας γίνουμε κι εμείς μωροί διά Χριστόν.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ.Ν.Θ., αρχιμανδρίτης Χερουβείμ Γούπας
