Πολλοί μπορεί να μπουν στον πειρασμό να αναρωτηθούν, γιατί εμείς οι Χριστιανοί εορτάζουμε ένα όργανο βασανιστηρίων, ένα σημάδι ταλαιπωρίας, ήττας και αποτυχίας. Είναι αλήθεια, ότι ο Σταυρός εκφράζει όλες αυτές τις έννοιες. Κι όμως, εξαιτίας Αυτού που κρεμάσθηκε στον Σταυρό για τη σωτηρία μας, ο Σταυρός του Χριστού αντιπροσωπεύει τον οριστικό θρίαμβο της αγάπης του Θεού πάνω σε όλα τα κακά του κόσμου.
Ο Σταυρός είναι κάτι μεγαλύτερο και πιο μυστηριώδες από όσο φαίνεται με την πρώτη ματιά. Αναμφίβολα είναι ένα όργανο βασανιστηρίων, ταλαιπωρίας και ήττας, αλλά ταυτόχρονα εκφράζει την πλήρη μεταμόρφωση, την απόλυτη απώλεια αυτών των κακών και αυτό τον καθιστά το πιο εύγλωττο σύμβολο ελπίδας που έχει δει ποτέ ο κόσμος. Μιλάει σε όλους όσοι υποφέρουν, τους καταπιεσμένους, τους αρρώστους, τους φτωχούς, τους περιθωριοποιημένους, τα θύματα βίας και τους προσφέρει την ελπίδα ότι, ο Θεός μπορεί να μετατρέψει τον πόνο τους σε χαρά, την απομόνωσή τους σε κοινωνία, τον θάνατό τους σε ζωή. Προσφέρει απεριόριστη ελπίδα στον ταλαιπωρημένο κόσμο μας.
Γι’ αυτό, ο κόσμος χρειάζεται τον Σταυρό. Δεν είναι απλώς ένα σύμβολο ευλάβειας, δεν είναι ένα σήμα που ανήκει σε κάποια ομάδα μέσα στην κοινωνία και το βαθύτερο νόημά του δεν έχει καμία σχέση με την αναγκαστική επιβολή μιας πεποίθησης, ή μιας φιλοσοφίας. Μιλάει για ελπίδα, μιλάει για αγάπη, μιλάει για την νίκη της μη βίας επί της καταπίεσης, μιλάει για τον Θεό που ανυψώνει τους ταπεινούς, δίνει δύναμη στους αδύναμους, νικά τους διαχωρισμούς και το μίσος με την αγάπη. Ένας κόσμος χωρίς τον Σταυρό, θα ήταν ένας κόσμος χωρίς ελπίδα, ένας κόσμος στον οποίο τα βασανιστήρια και η θηριωδία θα παρέμεναν αχαλίνωτα, οι αδύναμοι θα υφίσταντο εκμετάλλευση και η απληστία θα είχε τον τελευταίο λόγο. Η απανθρωπιά θα εκδηλωνόταν με ακόμα πιο φρικτούς τρόπους. Μόνο ο Σταυρός θέτει τέλος σε όλα αυτά. Ενώ καμία γήινη δύναμη δεν μπορεί να μας σώσει από τις συνέπειες της αμαρτίας και καμία γήινη δύναμη δεν μπορεί να νικήσει την αδικία από την πηγή της, η σωτήρια παρέμβαση του φιλεύσπλαχνου Θεού μας, έχει αντιστρέψει την πραγματικότητα της αμαρτίας και του θανάτου. Αυτό εορτάζουμε όταν τιμούμε τον Σταυρό του Λυτρωτή.
Υψώνοντας τα μάτια μας προς τον Σταυρό, λατρεύουμε Αυτόν που ήρθε να πάρει πάνω του την αμαρτία του κόσμου και να μας δώσει την αιώνια ζωή. Και η Εκκλησία μάς καλεί να υψώσουμε περήφανα αυτόν τον ένδοξο Σταυρό, για να δει ο κόσμος πόσο μακριά έχει φτάσει η αγάπη του Εσταυρωμένου για τους ανθρώπους, για όλους τους ανθρώπους. Μάς καλεί να ευχαριστήσουμε τον Θεό, γιατί από ένα δέντρο που είχε φέρει τον θάνατο ξεπήδησε ξανά η ζωή. Σε αυτό το ξύλο, είναι που ο Ιησούς μάς αποκαλύπτει την κυρίαρχη μεγαλειότητά του, μάς αποκαλύπτει ότι είναι υψωμένος ένδοξα. Ναι, «Ελάτε να τον προσκυνήσουμε!». Ανάμεσά μας είναι Αυτός που μας αγάπησε σε τέτοιο μεγάλο σημείο, ώστε να δώσει την ζωή Του για εμάς.
Πράγματι, σ’ εμάς δεν απομένει να καυχόμαστε για τίποτε άλλο, εκτός από τον Σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού (πρβλ. Γαλ. 6, 14). Αυτός είναι η σωτηρία, η ζωή και η ανάσταση. Δια μέσου αυτού σωθήκαμε και ελευθερωθήκαμε!
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ.Ν.Θ., αρχιμανδρίτης Ευάγγελος Υφαντίδης
