Η σχέση των χριστιανών με τον Θεό, είναι ένα από τα πιο προσφιλή ζητήματα που απασχολούν τον απόστολο των εθνών και ιδρυτή της τοπικής μας Εκκλησίας, άγιο Παύλο. Ο απόστολος Παύλος απευθύνεται στους σύγχρονούς του χριστιανούς της Κορίνθου και κατ’ επέκταση στους χριστιανούς κάθε εποχής, διακηρύσσοντας πως είναι «ναός Θεού ζώντος», επιχειρώντας με αυτό τον τρόπο, να ορίσει την στάση ζωής των χριστιανών «ἐν τῷ κόσμῳ» αλλά και με τον ίδιο τους τον εαυτό, που δεν είναι άλλη από την καθαρότητα της ψυχής και του σώματος και τελικά τον αγιασμό. Αποκαλεί τους Κορινθίους «ναό Θεοῦ ζώντος», δηλαδή κατοικητήριο του Θεού, αυτό σημαίνει η λέξη «ναός» και καθώς ο Θεός είναι ζωντανός και αληθινός συνιστά την διαρκή πνευματική και ηθική καθαρότητα. Μάλιστα, για να ισχυροποιήσει τον λόγο του, χρησιμοποιεί τα λόγια του ίδιου του Θεού προς τον Ισραήλ (βλ. Λευϊτ. 26, 11-12 και Ιεζ. 37, 27): «ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοί ἔσονται μοῖ λαός». Ο Θεός είναι παρών στον κόσμο και την ιστορία. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι ο σαρκωμένος Λόγος του Θεού, είναι η Αλήθεια, το Φώς και η Ζωή. Είναι ο Σωτήρας του κόσμου, αφού για την σωτηρία αυτού οδηγήθηκε εκούσια στον Σταυρό και έλυσε δια παντώς τα δεσμά του θάνατου με την λαμπροφόρο Του Ανάσταση. Είναι αυτός που περπάτησε ανάμεσα στους ανθρώπους και πρόσφερε δώρο ανεκτίμητο την αγάπη και την φιλανθρωπία Του σε όλους εκείνους που Τον ανεζήτησαν, Τον πλησίασαν, Τον πίστεψαν και σύναψαν μαζί Του μία σχέση ζωής!
Πώς όμως είναι δυνατόν, η σχέση αυτή να διατηρηθεί δυνατή και ακέραιη «εἰς τὸ διηνεκές»; Την απάντηση δίνει πάλι ο απόστολος Παύλος μέσα από τα λόγια του ίδιου του Θεού προς τον Ισραήλ: «ἐξέλθετε, ἀφόρισθητε, ἀκαθάρτου μὴ ἄπτεσθε». Ο Θεός, μας καλεί όλους να χωριστούμε από την κακολογία, τον φθόνο, την ζηλοτυπία, το ψεύδος, τον εγωισμό, κ.α. Να «απεκδυθούμε», δηλαδή να απογυμνωθούμε από τον «παλαιό ἀνθρωπο» της φθοράς και του θανάτου. Να μην προσεγγίζουμε εκεί που επικρατεί το σκοτάδι και η αμφιβολία και ελλοχεύει ο κίνδυνος των πονηρών λογισμών και της αμαρτίας. Μας καλεί να ενδυθούμε το λαμπρό ένδυμα της αληθείας και της δικαιοσύνης και να γίνουμε άνθρωποι ταπεινοί, γεμάτοι αγάπη και ενδιαφέρον για τον εαυτό μας και το συνάνθρωπο, άνθρωποι γεμάτοι πίστη και χαρά. Κι αυτό μπορεί να γίνει πραγματικότητα μόνο εάν στρέψουμε το ενδιαφέρον μας προς τον Θεό. Εάν καταστήσουμε τον Χριστό κέντρο της ζωής μας, εάν όντως δεχτούμε να γίνεται το θέλημά Του στην ζωή μας, όπως σε κάθε λατρευτική σύναξη ομολογούμε όλοι λέγοντας στην «Κυριακή Προσευχή», δηλαδή το «Πάτερ ἡμῶν», το «γενηθήτω τὸ θέλημά Σου». Εάν η αλήθεια και η διάθεση να εργαζόμαστε πάντοτε το καλό και το αγαθό είναι αυτά τα στοιχεία που θα χαρακτηρίζουν την ζωή μας και θα οδηγούν την σκέψη μας.
Ο Θεός ομολογεί στον Ισραήλ, αλλά και σε όλους τους χριστιανούς, πως θέλει να συνάψει σχέση αληθινή, όπως συνάπτουν όλα τα ζωντανά πρόσωπα, μία σχέση πατέρα-παιδιού: «κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ». Εμείς οι χριστιανοί τελικά θέλουμε;
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ.Ν.Θ., ιερεύς Παναγιώτης Τσακίρης
