-Το 2024, είπε ο Θίοντορ, η Οικονομική Υπηρεσία του Δήμου Καβάλας απέτρεψε τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό, όπως συνέβη σε άλλους Δήμους, από την συνεχή μεταφορά αρμοδιοτήτων στους Δήμους, χωρίς την απαραίτητη οικονομική στήριξη από την κεντρική διοίκηση.
-Ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός, Θίοντορ καρντάσι, δεν έρχεται από την συνεχή μεταφορά αρμοδιοτήτων στους Δήμους και την περιορισμένη, έως μηδαμινή, οικονομική στήριξη από την κεντρική διοίκηση. Όσον αφορά τον Δήμο Καβάλας, καρντάσια, δεν είμαι σίγουρος ότι τα δημοσιονομικά δεν εκτροχιάστηκαν. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι, τα οικονομικά του Δήμου δεν είναι καθόλου ανθηρά. Και γι’ αυτό, δεν είναι αποκλειστικός παράγοντας η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης.
-Μη μου πεις, Θίοντορ καρντάσι, ότι αιφνιδιάστηκες από την αλλαγή που επέβαλε η κεντρική εξουσία στην διοικητική δομή των Δήμων (με την κατάργηση Υπηρεσιών και επιχειρήσεων και την ενσωμάτωση τους στον Δήμο), διότι η αλλαγή ήταν καιρό πριν γνωστή ότι θα έρθει. Φαίνεται πως δεν αξιοποιήθηκε το χρονικό διάστημα, πριν αρχίσει να ισχύει η νέα διοικητική δομή, για να προετοιμαστεί, με τον καλύτερο τρόπο, η δημοτική Αρχή του Δήμου Καβάλας.
-Και ξέρεις, καρντάσι Θίοντορ, τι φταίει για το «σοκ» που έπαθαν οι Δήμοι, μεταξύ αυτών ο Δήμος Καβάλας, που δεν αξιοποίησαν το χρονικό διάστημα έως την εφαρμογή της αλλαγής στην διοικητική δομή; Φταίει, κατά την ταπεινή μου άποψη, ο κοντόφθαλμος, ή και ανύπαρκτος, σχεδιασμός των διοικήσεων. Η διοίκηση του Δήμου Καβάλας, συγκεκριμένα, δεν έχει σχέδιο ούτε για την επόμενη ημέρα που θα ξημερώσει! Αν είχε σχέδιο με χρονικό ορίζοντα, έστω την πενταετία της δημοτικής περιόδου, θα φρόντιζε τα οικονομικά του Δήμου να είναι νοικοκυρεμένα, τα δημοσιονομικά τακτοποιημένα και δεν θα εξαρτιόταν, μόνο, από την χρηματοδότηση της κεντρικής διοίκησης.
-Ο Θίοντορ αισθάνεται, πλέον, ως επαίτης απέναντι στο κράτος Αθηνών και φάνηκε, άλλη μια φορά, στην ομιλία που έκανε στην εκδήλωση για την κοπή της βασιλόπιτας των εργαζομένων στον Δήμο. Οι όποιες κρίσεις, είπε, να μετατραπούν σε ευκαιρίες ανάπτυξης, μέσα από την συλλογική προσπάθεια, την αξιοποίηση των διαθέσιμων πόρων (δηλαδή με το ξεροκόμματο που δίνουν στον Δήμο) και τον εντοπισμό των πραγματικών αναγκών της τοπικής κοινωνίας. Ο Θίοντορ, δηλαδή, θα κάνει μία απλή διαχείριση της αρνητικής κατάστασης (κι αν την κάνει) με την ελπίδα, είτε η κεντρική εξουσία να σταματήσει να «φορτώνει» την τοπική αυτοδιοίκηση με αρμοδιότητες, είτε να αυξήσει την οικονομική στήριξη.
