-Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Προοδευτική Συμμαχία βρίσκεται σήμερα στην ίδια δεινή θέση που βρέθηκε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.-Κίνημα Αλλαγής το 2019, όταν στις εθνικές εκλογές κατρακύλησε στο 8%. Προς το παρόν, η κατρακύλα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Προοδευτική Συμμαχία αποτυπώνεται στις έρευνες κοινής γνώμης (δημοσκοπήσεις). Θεωρώ, καρντάσια, πως θα αποτυπωθεί και στις εθνικές εκλογές, είτε γίνουν το 2027, είτε νωρίτερα.
-Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Προοδευτική Συμμαχία θα «πληρώσει» τον νέο εμφύλιο πόλεμο που έφερε μία ακόμα διάσπαση στο εσωτερικό του κόμματος. Χωρίς να έχω «ψάξει» το ζήτημα, είναι πολύ πιθανό ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να κατέχει την «πρωτοκαθεδρία» των εσωκομματικών διασπάσεων στο ελληνικό πολιτικό σύστημα!
-Στο κόμμα αυτό, με την παράδοση στις διασπάσεις, ο Κώστας Μορφίδης, τοπικό στέλεχος και πρώην βουλευτής, μιλούν, ακόμα, για συνεργασία των (ντεμέκ) προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων! Με σκοπό, όπως είπε, να υπάρξει μία απάντηση στην πολιτική πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για την διακυβέρνηση της Ελλάδας. Στον χώρο των (ντεμέκ) προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων, δηλαδή «μαζί δεν κάνουνε και χώρια δεν μπορούνε»!
-Μάλιστα, ο Κ. Μορφίδης σημείωσε πως η συνεργασία δεν πρέπει να είναι μία συγκυριακή συμμαχία πριν από τις εκλογές, αλλά να έχει μία προγραμματική βάση. Κώστα, καρντάσι μου, με τόσες «συνιστώσες» που υπάρχουν στον (ντεμέκ) προοδευτικό χώρο, ούτε η προγραμματική σύγκλειση δεν είναι εφικτή! Ο Νίκος Ανδρουλάκης, πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.-Κίνημα Αλλαγής, γνωρίζει πολύ καλά το «μπάχαλο» που επικρατεί στον (ντεμέκ) προοδευτικό χώρο, γι’ αυτό δεν ανακατεύεται σε συνεργασίες. Θα καταποντιστεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ., μαζί με την «προοδευτική συμμαχία». Απόσταση κρατάει και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία βίωσε την εσωστρέφεια του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Αλλά η Ζωή, δεν είναι Αλέξης (Τσίπρας), για να εκτοξεύσει την Πλεύση Ελευθερίας, ώστε να γίνει ο νέος πόλος του (ντεμέκ) προοδευτικού χώρου.
-Το ίδιο πρόβλημα, της ασυνεννοησίας, Κώστα καρντάσι, ταλανίζει και τον λεγόμενο πατριωτικό χώρο. Υπάρχουν μικροί πόλοι, που διαγκωνίζονται να καταγράψουν ένα διψήφιο ποσοστό στις εκλογές. Τίποτα περισσότερο!
-Η κρίση στους δύο αυτούς πολιτικούς χώρους, ωστόσο, είναι διαφορετική. Στον (ντεμέκ) προοδευτικό χώρο επικρατεί «Βαβέλ» στις θέσεις και απόψεις. Όλοι και όλες συμφωνούν ότι πρέπει να πάνε κάπου. Αλλά δεν ξέρουν που θέλουν να πάνε και από ποιο δρόμο!
-Στον λεγόμενο πατριωτικό χώρο ξέρουν που θέλουν να πάνε, αλλά δεν συμφωνούν με ποιον «μπροστάρη» θα πάνε εκεί! Πιστεύω, Κώστα καρντάσι, ότι η διεξαγωγή εθνικών εκλογών, θα βοηθήσει να διαμορφωθεί το νέο κεντρικό πολιτικό σκηνικό. Και ότι θα αναδείξει νέα πρόσωπα. Αν ο κόσμος επιμείνει στα φθαρμένα πρόσωπα, τις φθαρμένες πολιτικές προτάσεις και την αποχή, η πολιτική μετάβαση θα καθυστερήσει να γίνει. Αλλά θα γίνει!
