-Ο Νίκος Χριστοδουλίδης δεν έπρεπε να στείλει μήνυμα συγχαρητηρίων στον Τουφάν Ερχιουρμάν, ο οποίος εξελέγη πρόεδρος στο κρατίδιο φάντασμα στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου. Ο Νίκος Χριστουδουλίδης είναι ο εκπρόσωπος ενός κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Τουφάν Ερχιουρμάν τι εκπροσωπεί; Εκπροσωπεί το ανυπόστατο κρατίδιο στο έδαφος που καταλήφθηκε με στρατιωτική επιχείρηση, με εισβολή για την ακρίβεια, το 1974; Ή, μήπως, εκπροσωπεί την λεγόμενη κοινότητα των Τουρκοκυπρίων στο νησί; Στις εκλογές που έγιναν, ωστόσο, δεν ψήφισαν μόνο οι Τουρκοκύπριοι, αλλά και οι χιλιάδες των εποίκων που μεταφέρθηκαν από την Τουρκία στην Κύπρο στην διάρκεια της κατοχής.
-Ο Τουφάν Ερχιουρμάν είναι πρόεδρος μιας κρατικής οντότητας (σ.σ. μη αναγνωρισμένης διεθνώς) και όχι ηγέτης μιας εθνοτικής, ή θρησκευτικής ομάδας, όπως είναι οι φύλαρχοι σε αραβικά και αφρικανικά κράτη. Με το συγχαρητήριο μήνυμα, επομένως, ο Ν. Χριστοδουλίδης αναγνωρίζει την ύπαρξη κρατικής οντότητας στο κατεχόμενο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτό λέγεται ανοησία! Αναρωτιόμαστε, λοιπόν, γιατί κόπτεται ο Ν. Χριστοδουλίδης για την επίλυση του λεγόμενου «Κυπριακού ζητήματος»; Ας καλέσει στο προεδρικό μέγαρο στην Λευκωσία τον Τουφάν Ερχιουρμάν, για να υπογράψουν την αναγνώριση του κρατιδίου στο κατεχόμενο έδαφος του νησιού. Με το προκάλυμμα της διζωνικής, δικοινοτικής Ομοσπονδίας! Έτσι, θα νομιμοποιηθεί η παρουσία των Τούρκων εποίκων και της τουρκικής στρατιωτικής δύναμης. Κι αυτή θεωρείται βιώσιμη λύση; Έλεος!
-Δεν είναι τυχαίο ότι, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κυριάκος Μητσοτάκης, έβαλε ως όρο, για να συμφωνήσει στην συμμετοχή της Τουρκίας στο χρηματοδοτικό πρόγραμμα ενίσχυσης της αμυντικής βιομηχανίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ΜΟΝΟ την άρση της απειλής πολέμου (casus belli) εναντίον της Ελλάδας αν επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στο Αιγαίο πέλαγος στα 12 ναυτικά μίλια. Και δεν είπε λέξη, για τον τερματισμό της κατοχής εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και ο Ν. Χριστοδουλίδης, επίσης, «ποιεί την νύσσα»! Δεν είπε ότι θα «μπλοκάρει» την συμμετοχή της Τουρκίας στο ευρωπαϊκό χρηματοδοτικό πρόγραμμα, αν δεν τελειώσει ο εφιάλτης της κατοχής εδάφους κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
-Ούτε ο Κυρ. Μητσοτάκης θα σπεύσει να επεκτείνει τα ελληνικά χωρικά ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο πέλαγος, αν η τουρκική πλευρά άρει την απειλή πολέμου. Ούτε ο Ν. Χριστοδουλίδης θα αλλάξει θέση για την διζωνική, δικοινοτική Ομοσπονδία, αν αποχωρήσουν από την Κύπρο οι Τούρκοι στρατιωτικοί και έποικοι.
-Είναι δυνατόν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας να συναινέσει να συμμετέχει η Τουρκία σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα που αφορά στην ενίσχυση της άμυνας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ακόμα κι αν αρθεί η απειλή πολέμου; Για πόσο καιρό, ακόμα, η Τουρκία θα «αρμέγει» οικονομικά την Ευρωπαϊκή Ένωση, για να κάνει τον «σερίφη» στο Αιγαίο πέλαγος και στην ανατολική Μεσόγειο;
-Ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, επικεφαλής των «Γκρίζων Λύκων» και κυβερνητικός εταίρος του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μίλησε για την άμεση προσάρτηση του κατεχόμενου τμήματος της Κύπρου στην Τουρκία. Αν τολμήσει να μιλήσει πολιτικό πρόσωπο για ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, θα το «κράξουν» και στην Ελλάδα και στην Κύπρο!
-Γιατί, όμως, η Τουρκία δεν προσάρτησε το κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου τόσες δεκαετίες; Θα διεξαγόταν ένα δημοψήφισμα και η συντριπτική πλειοψηφία των εποίκων και των Τουρκοκυπρίων θα ήταν θετική. Το έκανε το 1939, με την περιοχή της Αλεξανδρέττας που ανήκε στην Συριακή Δημοκρατία. Αφού εισέβαλε στην περιοχή στρατιωτικά, την εποίκισε και την προσάρτησε. Αρκετές δεκαετίες μετά, επιχείρησε να καταλάβει όλη την Συριακή Δημοκρατία με «εργαλείο» τον τζιχαντιστή και επικηρυγμένο τρομοκράτη, Αχμέντ Χουσεΐν αλ Σαράα! Δυστυχώς, για τον Ταγίπ, το σχέδιο δεν δούλεψε και μάλλον «γύρισε ανάποδα»!
-Αυτά που έγιναν στην Λωρίδα της Γάζας είναι «παρωνυχίδα», σε σύγκριση με αυτά που γίνονται και κυρίως θα ακολουθήσουν στην Συρία. Όμως, οι (επαγγελματίες) ακτιβιστές για την Παλαιστίνη και οι αριστεροί ιδεολόγοι κάνουν «τουμπεκί ψιλοκομμένο», για την γενοκτονία που διαπράττουν οι τζιχαντιστές εναντίον των θρησκευτικών και εθνοτικών μειονοτήτων (Αλαουιτών, Δρούζων, χριστιανών) και γενικότερα όσων είναι αντίθετοι στο καθεστώς του Αχμέντ Χουσεΐν αλ Σαράα. Μάλλον θεωρούν, οι ακτιβιστές και οι αριστεροί ιδεολόγοι, πως η Συρία «απελευθερώθηκε» από τον στυγνό δικτάτορα Μπασάρ αλ Άσαντ. Πώς να φωνάξουν τώρα: «Λευτεριά στην Συρία» και να σηκώσουν σημαίες της Συριακής Δημοκρατίας;
