-Σε μία δημοσκόπηση, που δημοσιεύτηκε τις προηγούμενες ώρες, ένα ποσοστό άνω του πενήντα τοις εκατό, 52% συγκεκριμένα, των πολιτών που συμμετείχαν απάντησαν ότι πρέπει να γίνουν (εθνικές) εκλογές πριν να ολοκληρωθεί η τρέχουσα κυβερνητική θητεία. Πράγματι, μέσα στην ελληνική κοινωνία επικρατεί μία έντονη ανάγκη για ανατροπή ενός καθεστώτος που συμπλήρωσε πενήντα έτη και έχει φτάσει στην απόλυτη φθορά!
-Η κυβερνητική παράταξη αισθάνεται την απειλή αυτή και προσπαθεί να επιβάλλει νέο αφήγημα περί πολιτικής αποσταθεροποίησης της χώρας, με εξωτερική παρέμβαση και πολέμου με το «βαθύ κράτος» στην Ελλάδα. Κι ενώ δεν μπορεί (η κυβέρνηση) να στηρίξει το αφήγημα αυτό, με πειστικά επιχειρήματα, υιοθετεί την συνωμοσιολογία, για την οποία κατακρίνει τους πολιτικούς αντιπάλους της. Συγχρόνως με το αφήγημα της «αποσταθεροποίησης» θέλει να αναδείξει ότι παραμένει ο μόνος πόλος σταθερότητας για την χώρα. Είναι θεμιτό να πιστεύει ένα πολιτικό πρόσωπο, ή ένας κομματικός φορέας, ότι είναι «πόλος σταθερότητας». Όμως, όταν η άποψη αυτή δεν συμβαδίζει με την άποψη που έχει η κοινωνία, η πλειοψηφία της κοινωνίας, υπάρχει πρόβλημα! Και το πρόβλημα δεν το έχει, σίγουρα, η κοινωνία.
-Στην δημοσκόπηση, που προαναφέραμε, το 52% των συμμετεχόντων τάχθηκε υπέρ της διεξαγωγής εκλογών πριν από το 2027, που είναι το έτος των «προγραμματισμένων» εθνικών εκλογών. Κατά την άποψη των κυβερνώντων, η διεξαγωγή εκλογών πριν συμπληρωθεί η τετραετία, είναι αποσταθεροποίηση. Οι εκλογές, λένε οι πολιτικοί, είναι η «πεμπτουσία της δημοκρατίας», είναι «γιορτή», είναι «υγεία», σε ένα κράτος που λειτουργεί σωστά το (δημοκρατικό) πολίτευμα. Δεν έχουμε ακούσει, άλλη φορά, πολιτικούς στην Ελλάδα, να λένε πως η διεξαγωγή εκλογών θα προκαλέσει την αποσταθεροποίηση. Αυτό θα το έλεγε μόνο ένας δικτάτορας, ο οποίος θεωρεί πως είναι ο «πόλος σταθερότητας» στην χώρα του. Και είναι κατά των εκλογών.
-Στην πράξη, η Ελλάδα βρίσκεται σε (πολιτική) αποσταθεροποίηση. Η διεξαγωγή των εθνικών εκλογών, επομένως, θα προσφέρει την διέξοδο στην έκφραση των πολιτών. Η παράταση του χρόνου, έως το 2027, θα οξύνει την κατάσταση. Η ελληνική κοινωνία, είναι σαν το ηφαίστειο που βρίσκεται σε αναβρασμό. Η ηφαιστειακή δραστηριότητα εκτονώνεται με την έκρηξη. Πριν, λοιπόν, δούμε μία κοινωνική έκρηξη, η διεξαγωγή των εκλογών μπορεί να λειτουργήσει προληπτικά! Δεν καταλαβαίνουμε, ειλικρινά, γιατί η κυβέρνηση και γενικότερα το πολιτικό σύστημα φοβάται την «πεμπτουσία της δημοκρατίας». Κι ας λένε ορισμένοι πολιτικοί, ότι θέλουν την πρόωρη προσφυγή στην κάλπη.
-Το επιχείρημα πως στο διεθνές επίπεδο συμβαίνουν σοβαρές κοσμογονικές ανατροπές, που επιτάσσουν την εσωτερική πολιτική σταθερότητα, δηλαδή την ύπαρξη μιας σταθερής κυβέρνησης. Μα, οι πολίτες ζητούν μία νέα σταθερή διακυβέρνηση. Αλλά, δεν θέλουν να είναι η σημερινή! «Και ποια θα είναι η εναλλακτική πρόταση;», ρωτούν οι επιτήδειοι. Και προσθέτουν ότι, με βάση τα αποτελέσματα των συνεχόμενων ερευνών της κοινής γνώμης (δημοσκοπήσεων), το πολιτικό σκηνικό είναι «κατακερματισμένο». Μα, όταν κλείνει ένας (μεγάλος) κύκλος, όπως είναι ο μεταπολιτευτικός πολιτικός κύκλος, είναι πολύ εύλογο να γίνεται μία «ζύμωση», να επικρατεί μία «ρευστότητα» στο πολιτικό σκηνικό. Αλλά, κάτι τέτοιο είναι απολύτως υγιές!
-Η δική μας ανησυχία είναι άλλη. Όχι η αποσταθεροποίηση εάν γίνουν εκλογές. Είναι η υψηλή αποχή από την «γιορτή της δημοκρατίας». Θα δεχόμασταν την αποστασιοποίηση της πλειοψηφίας των πολιτών από τις εκλογές αν ήταν «εγκλωβισμένοι» σε έναν, δύο, ή τρεις «πόλους σταθερότητας». Ο κατακερματισμός σημαίνει πως ο πολίτης έχει πληθώρα επιλογών. Αφού έχει τις επιλογές, ας πάει στην κάλπη να εκφράσει την επιλογή του.
