-Είχε καιρό να μιλήσει, για την ακρίβεια να προκαλέσει, ο πρωθυπουργός των Σκοπίων, Χρίστιαν Μίτσκοσκι. Και το έπραξε προ ολίγων ημερών στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, όπου βρέθηκε με αφορμή την ορκωμοσία του νέου προέδρου, Donald Trump. Εκεί είπε, μιλώντας σε συμπατριώτες του, ότι το «μακεδονικό ζήτημα» παραμένει άλυτο και ότι, η άθλια προπαγάνδα της πλαστογράφησης της ελληνικής ιστορίας πρέπει να συνεχιστεί. Στις δηλώσεις του Χρ. Μίτσκοσκι απάντησε το Υπουργείο εξωτερικών της Ελλάδας λέγοντας ότι: «Το ζήτημα της ονομασίας της Βόρειας Μακεδονίας έχει επιλυθεί οριστικά και αμετάκλητα».
-Το Υπουργείο εξωτερικών εννοεί την συμφωνία που υπογράφηκε στις λίμνες Πρέσπες, την οποία ο σημερινός πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, χαρακτήρισε, πριν εκλεγεί, εθνικά επιζήμια (και κατάπτυστη). Ομολογούμε πως μάς είναι δυσάρεστο, αλλά θα συμφωνήσουμε με τον Σκοπιανό πρωθυπουργό! Η συμφωνία των Πρεσπών «έλυσε» το ζήτημα της ονομασίας του γειτονικού κρατιδίου (σ.σ. με «νονούς» τον Αλέξη Τσίπρα και τον Ζόραν Ζάεφ), αλλά το «μακεδονικό ζήτημα» παραμένει άλυτο! Διότι, το «μακεδονικό ζήτημα», έτσι όπως το εννοεί ο Χρ. Μίτσκοσκι, δεν αφορά την ονομασία του κρατιδίου.
-Η σημερινή κυβέρνηση των Σκοπίων ευελπιστεί πως, η αλλαγή στην διακυβέρνηση των Η.Π.Α. είναι ένα «παράθυρο» για να πετύχει το «εθνικό όραμα». Ο Χρ. Μίτσκοσκι είναι βιαστικός και ανυπόμονος. Κι όποιος βιάζεται Χρίστιαν, λέει η ελληνική ρήση, σκοντάφτει! Η επιμονή του Σκοπιανού πρωθυπουργού, ο οποίος είναι απροκάλυπτα κατά της συμφωνίας των Πρεσπών, θα στρέψει εναντίον του εκτός από την Βουλγαρία και την Ελλάδα. Ο Κυρ. Μητσοτάκης, τελικά, θα υποχρεωθεί να αλλάξει στάση, δηλαδή να υιοθετήσει την στάση που είχε πριν εκλεγεί πρωθυπουργός.
-Στην παράγραφο γ του άρθρου 1 της συμφωνίας των Πρεσπών αναφέρεται ότι: «Η επίσημη γλώσσα του δεύτερου μέρους (σ.σ. Σκοπίων) θα είναι η «Μακεδονική γλώσσα», όπως αναγνωρίσθηκε από την τρίτη συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την τυποποίηση των γεωγραφικών ονομάτων, που διεξήχθη στην Αθήνα το 1977 και περιγράφεται στο άρθρο 7 (3) και (4) της παρούσας συμφωνίας». Αυτό είναι ψευδές!
-Στην συνδιάσκεψη εκείνη, πράγματι, στην οποία συμμετείχαν γλωσσολόγοι, ιστορικοί και άλλοι επιστήμονες και τεχνοκράτες, η αντιπροσωπεία της (τότε) Γιουγκοσλαβίας βρήκε την ευκαιρία να καταθέσει το αίτημα της αναγνώρισης της καθομιλουμένης διαλέκτου στην νότια Γιουγκοσλαβία ως «μακεδονικής γλώσσας», ενώ η αντιπροσωπεία της Αυστρίας πρόσθεσε ότι πρόκειται για «εθνική γλώσσα»! Δηλαδή, στο νότιο τμήμα της Γιουγκοσλαβίας οι κάτοικοι μιλούσαν μία άλλη εθνική γλώσσα, την «μακεδονική γλώσσα», ενώ στην υπόλοιπη χώρα μιλούσαν την σλαβική γλώσσα. Ωραίο το ανέκδοτο! Όμως, η ελληνική αντιπροσωπεία, που βρισκόταν σε εθνική και επιστημονική επαγρύπνηση, κατόρθωσε να αντιμετωπίσει επιτυχώς και να εξουδετερώσει πλήρως εκείνους τους αλυτρωτικούς, προκλητικούς και γλωσσολογικώς αντιεπιστημονικούς ελιγμούς του άξονα Γιουγκοσλαβίας-Αυστρίας στην διάσκεψη. Τελικά, οι ρητές ονοματολογικές αναφορές της Γιουγκοσλαβίας και της Αυστρίας σε «μακεδονική γλώσσα» (Μacedonian language) και μάλιστα ως «εθνική γλώσσα» (national language), στις σελίδες 145 και 389 αντίστοιχα στον β΄ τόμο των πρακτικών του συνεδρίου, τελικά ΔΕΝ υιοθετήθησαν, ούτε ενεκρίθησαν, ούτε εψηφίσθησαν από τους συνέδρους, πολλώ δε μάλλον από τον Ο.Η.Ε. το 1977.
-Δηλαδή, η συμφωνία των Πρεσπών βασίζεται σε ένα πολύ ουσιώδες και μεγάλο ψέμα! Κι αυτό το ψέμα, η ελληνική κυβέρνηση έχει χρέος να καταγγείλει! Κάνοντας χρήση το άρθρο 19 (επίλυση διαφορών) της συμφωνίας των Πρεσπών, το οποίο αναφέρει τα εξής: «Σε περίπτωση που το ένα Μέρος θεωρεί ότι, το άλλο Μέρος δεν δρα σύμφωνα με τις προβλέψεις της παρούσας συμφωνίας, το Μέρος αυτό θα γνωστοποιήσει κατ’ αρχάς στο άλλο Μέρος τις ανησυχίες του και θα αναζητήσει μία λύση μέσω διαπραγματεύσεων. Εάν τα Μέρη δεν μπορέσουν να επιλύσουν το ζήτημα διμερώς, μπορεί να συμφωνήσουν να ζητήσουν από τον γενικό γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών να κάνει χρήση των καλών υπηρεσιών του για την επίλυση του ζητήματος. Οποιαδήποτε διαφορά προκύψει μεταξύ των Μερών σχετικά με την ερμηνεία, ή εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας και δεν έχει επιλυθεί σύμφωνα με τις διαδικασίες που αναφέρονται στο άρθρο 19(2), μπορεί να υποβληθεί στο διεθνές δικαστήριο. Τα Μέρη θα πρέπει πρώτα να προσπαθήσουν να συμφωνήσουν σε κοινή υποβολή κάθε τέτοιας διαφοράς στο εν λόγω Δικαστήριο. Ωστόσο, εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία εντός έξι μηνών, ή μεγαλύτερου χρονικού διαστήματος όπως τα Μέρη αμοιβαία θα συμφωνήσουν, τότε κάθε τέτοιου είδους διαφορά δύναται να υποβληθεί από οποιοδήποτε από τα Μέρη μονομερώς».
-Η εμπλοκή του γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στην διαφορά, κατά την άποψη μας, δεν θα φέρει αποτέλεσμα. Και δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στον γραμματέα. Επίσης, για την προσφυγή στο διεθνές δικαστήριο, πρέπει να συμφωνήσουν οι δύο πλευρές. Δεν πιστεύω ότι οι Σκοπιανοί θα επιλέξουν την δικαστική επίλυση. Θέλουν να συνεχίσουν την προπαγάνδα σε όλο τον κόσμο. Απομένει, λοιπόν, η μονομερής καταγγελία της συμφωνίας από την ελληνική πλευρά. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα, φίλτατε πρωθυπουργέ της Ελλάδας.
