Ίσως να πήρε τα πάνω του το Σάββατο ο Μανώλης Κελαϊδάκης, αφού συναντήθηκε με τον Αλέξη Τσίπρα μαζί με τα άλλα μέλη των Ομοσπονδιών που συμμετείχαν στο σαββατιάτικο συλλαλητήριο της Αθήνας… Δεν παρέλειψε να στηθεί δίπλα στον Δημήτρη Κουτσούμπα του ΚΚΕ, όταν έκανε δηλώσεις στα κανάλια, στο πιο πάνω συλλαλητήριο. Είναι πλέον σαφές, ότι ο αγώνας που κάνει ο ίδιος είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό πολιτικός, για την δική του επόμενη μέρα, αφού το κεφάλαιο “Πρίνος” είναι προφανές πώς έχει κλείσει για εκείνον.
Όμως την δήλωση η οποία μάς έκανε μεγάλη εντύπωση, την ακούσαμε μια δυο μέρες πριν, σε ραδιοφωνικό σταθμό της Καβάλας. Η συζήτηση αφορούσε την προοπτική να ξεκινήσει και πάλι η παραγωγή πετρελαίου στον Πρίνο, η οποία είναι εκτός εδώ και πέντε μήνες. Και ακούσαμε το πραγματικά εντυπωσιακό “δεν υπάρχει περίπτωση, χωρίς το εξειδικευμένο προσωπικό του Σωματείου να ξεκινήσει ο Πρίνος”!
Έχουμε επισημάνει αρκετές φορές ότι ο Μ. Κελαϊδάκης και όσοι πορεύονται στο ίδιο μήκος κύματος θεωρούν τον Πρίνο μαγαζί τους! Φυσικά, αυτός ο ισχυρισμός δεν μπορεί να σταθεί δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια, υπάρχει ένας διαχειριστής που έχει επενδύσει κάπου πεντακόσια εκατομμύρια ευρώ.
Αλλά αυτή η νοοτροπία “ο Πρίνος είμαι εγώ” – για να θυμηθούμε άλλες εποχές κι άλλα μέρη με αυτοκράτορες Ήλιους – είναι τελικά αυτή που οδήγησε σε όλη αυτήν την τακτική που από την πρώτη μέρα ακολούθησε το Σωματείο και όσοι βρίσκονται δίπλα του ή πίσω του. Η αίσθηση ότι “από εδώ δεν μάς κουνάει κανείς” έφερε το ένα αδιέξοδο λάθος πίσω από το άλλο και, τελικά, κόστισε μέχρι τώρα τη δουλειά στους ίδιους και συνολικά σε 120 εργαζόμενους -και θα κοστίσει και σε άλλους, όσο οι τελευταίοι δεν επιστρέφουν στη δουλειά. Και οι άνθρωποι αυτοί και οι οικογένειές τους δεν φταίνε σε τίποτα, εκτός του ότι αποδέχθηκαν τον εκβιασμό του Σωματείου και πείστηκαν να ακολουθήσουν τις εντολές του Κελαϊδάκη. Δεν τους λέει όμως αν αυτός εγγυάται το μέλλον της δουλειάς τους… Απλώς τους εκφοβίζει!
Την ίδια ώρα, στον Πρίνο εργάζονται πάνω από 80 εργαζόμενοι και η εταιρεία ετοιμάζεται να κάνει νέες προσλήψεις. Προφανώς δεν θα πάρει ανειδίκευτους εργάτες για να βάλει μπροστά την παραγωγή, από την έλλειψη της οποία ζημιώνεται πρώτα απ΄ όλα η ίδια! Και αυτό είναι, λογικά, το επόμενο στοίχημα: πότε θα πάρει ο Πρίνος μπροστά με ασφάλεια για τους εργαζόμενους και όλους μας.
Ως τότε ο Μ. Κελαϊδάκης μπορεί να θεωρεί ότι χωρίς αυτόν δεν υπάρχει Πρίνος. Όταν όμως πάρουν μπροστά τα πηγάδια – γιατί κανείς εχέφρων άνθρωπος δεν πιστεύει ότι οι μοναδικοί άνθρωποι στον κόσμο που μπορούν να λειτουργήσουν ένα μικρό κοίτασμα στην Ελλάδα είναι το Σωματείο “Το Βαρέλι”, θα έχει προστεθεί μία ακόμη παταγώδης διάψευση των όσων έχει πει μέχρι σήμερα εδώ και σχεδόν έναν χρόνο.
Μετά φυσικά ο Μ. Κελαϊδάκης θα βρει κάτι άλλο – ίσως ότι χωρίς αυτόν δεν πρόκειται να βγει πετρέλαιο από το Έψιλον…
