– Μου προκαλεί, ειλικρινά, μεγάλη απορία, η διάρκεια της διαδικασίας για την ανέλκυση ενός ναυαγίου, το οποίο δεν είναι ούτε στα ανοιχτά της θάλασσας, ούτε σε κάποια ξέρα βραχονησίδας, αλλά μπροστά στην παραλία μέσα στον ιστό μιας πόλης!
– Έλεος Χρήστο μου (σ.σ. στον πρόεδρο του Οργανισμού Λιμένα Καβάλας απευθύνομαι), αλλά πόσους μήνες χρειάζεται για να βγει μία άδεια ανέλκυσης ναυαγίου;
– Και πόσοι, τελικά, πρέπει να υπογράψουν, για να πάρει το «πράσινο φως» ο εργολήπτης; Μήπως πρέπει να υπογράψει και ο Πάπας της Ρώμης, για να είναι σύννομη η ανέλκυση;
– Μήπως πρέπει να έρθει υπουργός, για να δει την κατάσταση και να δώσει εντολή επίσπευσης της αδειοδότησης;
– Μήπως, πάλι, πρέπει να έρθει ο Αλέξης (ο Τσίπρας) και να τηλεφωνήσει στον Πάνο Καμένο, για να στείλει τα μηχανήματα του στρατού και τους πλωτούς γερανούς του πολεμικού ναυτικού, για να απομακρύνουν το ναυάγιο από την ακτή της Ραψάνης;
– Αν ήταν επικίνδυνο για θαλάσσια ρύπανση, θα το αφήνετε τόσο καιρό στην παραλία; Όχι βέβαια.
– Στην περίπτωση αυτή, η άδεια θα έβγαινε σε ένα-δύο 24ωρα και το ναυάγιο θα απομακρυνόταν μέσα σε μερικές ημέρες.
– Γιατί τώρα που δεν υπάρχει κίνδυνος ρύπανσης, η ανέλκυση μπορεί να «περιμένει»; Ένα μισοβυθισμένο πλωτό γερανό θα βγάλετε, όχι κρουαζιερόπλοιο.
– Έπρεπε να υπάρχει κάποιος ανεξάρτητος φορέας, ο οποίος θα βάζει πρόστιμο στο ελληνικό δημόσιο, στον Ο.Λ.Κ. και σε κάθε εμπλεκόμενο με την ανέλκυση του ναυαγίου, για κάθε ημέρα που περνάει και ο γερανός παραμένει στην ακτή.
– Να έβλεπα, τότε, πόσο χρόνο θα διαρκούσε η έκδοση της άδειας και η έγκριση για την απομάκρυνση του κουφαριού.
– Αλλά, χωρίς τον φόβο της τιμωρίας, ή του προστίμου, γιατί να «αγχωθεί» ο κάθε καρεκλοκένταυρος, που βάζει υπογραφές και σφραγίδες, στο ωράριο του, μέσα σε ένα γραφείο.
