Το δημοτικό σχολείο Σταυρούπολης στη Θεσσαλονίκη επισκέφτηκε η Θάσια ποιήτρια, Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου-Φιλιππίδου, η οποία έτυχε της θερμής φιλοξενίας από τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές. Ο διευθυντής, Στράτος Μαυρίδης, με τον υποδιευθυντή, Πασχάλη Τράκα και οι μαθητές των τριών τελευταίων τάξεων του σχολείου, καλωσόρισαν την ποιήτρια με αποσπάσματα από ποιήματά της! Ακολούθησε, στην αίθουσα εκδηλώσεων, μία ουσιαστική συνομιλία με τα παιδιά για την ποίηση, συγκινητική ήταν η στιγμή που η παλιά μαθήτρια του σχολείου, Βασιλική Αστρεινίδου (μαθήτρια πλέον της Α τάξης Λυκείου), αφού πήρε δίωρη άδεια από το σχολείο της, προσέφερε μία ανθοδέσμη στην ποιήτρια με ένα ποίημα τυπωμένο σε πάπυρο, για το αποτέλεσμα που είχε στον ψυχισμό της η συμμετοχή στον ποιητικό διαγωνισμό «Αρχιλόχεια».
«Η γραφή είναι δώρο, αλλά και δόρυ αγωνιστικό, είναι το δόρυ του Αρχίλοχου, ότι κατοικεί μέσα μας και το σώζουμε καλώς κατοικεί. Ποίηση ως ευ παρέστεις!», τόνισε η Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου-Φιλιππίδου. Με ένα βιωματικό τρόπο και από καρδιάς, οι μαθητές περπάτησαν στους δρόμους της δημιουργικής γραφής, της έμπνευσης και έκφρασης, κανείς δεν άκουσε το κουδούνι που χτύπησε, γιατί κανείς δεν ήθελε να φύγει. Αξίζει να σημειωθεί, ότι την εκδήλωση παρακολούθησε, με υποδειγματικό τρόπο και μία τάξη παιδιών με ειδικές ανάγκες και ταλέντα, ανάμεσά τους ξεχώρισε, για το ενδιαφέρον που έδειξε, ο υπέροχος μαθητής, Στέφανος Κατρανάς, στον οποίον αφιέρωσε η Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου-Φιλιππίδου την εκδήλωση. «Για σένα ήρθα παιδί μου και για σένα, για να σου πω να συνεχίσεις την προσπάθεια. Μην εγκαταλείπεις. Στη ζωή αυτή χρειάζεται να κάνουμε κουπιά ακόμα και τα χέρια, όταν σου κόβουν τα φτερά, φόρα τα φτερωτά σανδάλια, αυτή η ζωή σε θέλει όρθιο», είπε η ποιήτρια.
Την εκδήλωση παρακολούθησε σχεδόν το σύνολο των δασκάλων, αλλά και αρκετοί γονείς. Στο τέλος, η Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου-Φιλιππίδου χάρισε στα παιδιά βιβλία λογοτεχνικά, ενώ σε προτζέκτορα παιζόταν τα «Aρχιλόχεια», που το σχολείο είχε λάβει μέρος. «Τίποτα δεν τελείωσε ακόμα, θα συνεχίσω τον αγώνα μου, θα πάω σε όσα σχολεία με φωνάξουν, για να φυτέψω σαν μαργαριτάρι πολύτιμο την ποίηση στις καρδιές των παιδιών. Όνειρό μου να φτάσω μέχρι το μακρινό Καστελόριζο. Να μη μείνει ούτε ένα παιδί που να μην έχει ακούσει για την μυγδαλιά της ποίησης, που πέφτει απαλά και ομορφαίνει με τα άνθη της τους κουρασμένους μας ώμους», δήλωσε η ποιήτρια και αφιέρωσε στον διευθυντή του σχολείου το παρακάτω ποίημα:
Πολιτιστική επανάσταση
Όλοι Εμείς, οι απλοί άνθρωποι
Θα φέρουμε, την Πολιτιστική Επανάσταση.
Δίχως βία, δίχως να χυθεί αίμα
Αλλά πιστεύοντας δυνατά στο πνεύμα
Θα ενώσουμε αθόρυβα τις δυνάμεις μας
Και σαν αγίασμα, τότε θα αναβλύσει ύδωρ και ζέον.
Θα φτιάξουμε, ένα κόσμο Ωραίον.
Με Σύνεση, Αλληλεγγύη, Καλοσύνη
Ένα κόσμο με Ειρήνη
