Τι να σχολιάσω για την ανακοίνωση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Καβάλας, καρντάσια, που τα «χώνει» στον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Καβάλας, Γιώργο Γραμμένο;
Θα τη διαβάσετε και θα καταλάβετε τη «δύσκολη» θέση μου.
Μου θυμίζει τη φράση: «Και κε…τάς και δαρμένος».
Εμ τα «καρντάσια» οι αναρχικοί έκαναν κατάληψη στο Δημαρχείο και ανάγκασαν το Δημοτικό Συμβούλιο να συνεδριάσει σε άλλο χώρο, εμ ο πρόεδρος ήταν «θλιβερή εξαίρεση», γιατί τόλμησε να πει ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. υποκινεί τους αναρχικούς.
Βεβαίως και δεν τους υποκινεί, αλλά με την «ουδέτερη» στάση του, στις (δήθεν) αγωνιστικές δράσεις τους, είναι σαν να επικροτεί την ομάδα αυτή.
«Το κύμα αλληλεγγύης που ξέσπασε σε όλη την Ελλάδα και εκφράστηκε με ποικίλους τρόπους (διαμαρτυρίες, πορείες, καταλήψεις, ψηφίσματα), έφερε, έστω και στο παρά πέντε, το επιθυμητό αποτέλεσμα…», γράφει η ανακοίνωση.
Αυτό δεν σημαίνει επιβράβευση των μεθόδων των ατόμων αυτών;
«… σε ένα Δημαρχείο, που οι καταληψίες σεβάστηκαν, φρόντισαν και το απέδωσαν σε άριστη κατάσταση…», γράφει παρακάτω η ανακοίνωση.
Τα «παιδιά», δηλαδή, δεν έκαναν τίποτα τρομερό. Εμπόδισαν, με το έτσι θέλω, τη δήμαρχο, τους δημοτικούς συμβούλους και τους δημοτικούς υπαλλήλους να μπούνε στο Δημαρχείο, για δύο μέρες και μετά αποχώρησαν χωρίς να προκαλέσουν ζημιές στο κτίριο.
Θα πάρω κι εγώ, λοιπόν, δυο-τρεις φίλους μου (νταβρατισμέ νους) και μία από τις επόμενες ημέρες, θα καταλάβουμε το Δημαρχείο.
Θα καθίσουμε δυο-τρεις μέρες εκεί και μετά θα αποχωρήσουμε σαν κύριοι, χωρίς να πειράξουμε τίποτα και κανέναν. Έτσι, για να σπάσουμε την μονοτονία της ζωής μας.
