Είναι σημαντικό κάποιος που θέλει να ασχοληθεί με τα κοινά και ειδικότερα με την τοπική αυτοδιοίκηση να έχει τα εξής δύο στοιχεία. Όραμα και αγάπη για τον τόπο του. Κι αν αναλάβει ένα σημαντικό διοικητικό πόστο, να γνωρίζει το αντικείμενο και να έχει στόχους.
Να φέρω ένα παράδειγμα, για να γίνω πιο κατανοητός. Αντιδήμαρχος της Τεχνικής Υπηρεσίας ενός Δήμου, για παράδειγμα, δεν μπορεί να γίνει οποιοσδήποτε. Το άτομο που θα αναλάβει τη θέση αυτή, πρέπει να έχει γνώσεις και στόχους.
Θέλει, ας πούμε, ο αντιδήμαρχος της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου Καβάλας να αναπλάσει τις πλατείες Νικοτσάρα, Καπνεργάτη, Ελευθερίας και το πάρκο Φαλήρου. Πρέπει να έχει στο μυαλό το «γενικό πλάνο», δηλαδή αυτό που φαντάζεται εκείνος και θέλει να γίνει πραγματικότητα.
Και βάσει αυτού του «γενικού πλάνου», να κάνει μία συζήτηση με τους εμπλεκόμενους φορείς, για να εμπλουτίσει το πλάνο αυτό με τυχόν καλές ιδέες. Η διαβούλευση δεν γίνεται για να αποφασίσουν οι φορείς πως θα γίνει η ανάπλαση, γιατί απλά δεν διοικούν αυτοί τον Δήμο.
«Έχω στο μυαλό μου να κάνω αυτό. Πως μπορώ να το κάνω;», θα ρωτήσει τους συμβουλάτορες. Κι αφού κατασταλάξει, οφείλει να κινηθεί με αποφασιστικότητα για να κάνει πράξη το όραμά του.
Όταν, όμως, στερείται οράματος και αγάπης για τον τόπο, θα είναι αναγκασμένος να ακούει τον κάθε φορέα, ή πολίτη και να μη βγάζει άκρη. Η έλλειψη οράματος και γνώσεων, είναι άσχημος συνδυασμός. Πρόκειται για ακατάλληλο άτομο, το οποίο δεν πρέπει να ασκεί διοίκηση.
